محیطِ آلوده
متأسفانه این کردار مبتلایان -نعوذبالله- به ویروس خطرناک شرک، امری عادی و فرا گیر است، که عقلهای مسمومشان آنرا میپذیرد! و فکر و اندیشه آلودهشان با آن انس و الفت میگیرد! و دلهای مریضشان با آن شاد میشود!، تا جائیکه وقتی کودکشان پا به عرصه وجود میگذارد، و به مرحلهای میرسد که درک فهم و شعور پیدا میکند، چیزی جز محبت به قبر و (علاقه بیش از حد به) صاحبان قبر و مجاورت و اعتکاف در کنار قبر به گوشش نمیرسد!.
و چنین میآموزد که حتی اگر پایش بلغزد برای حفظ توازن یا سلامتش، دست بدامن یکی از این بزرگواران دراز میکند، و یا فلان! میگوید، و اگر کسی مریض میشود خانوادهاش برای شفای عاجل او، بخشی از مالشان را به آن قبر، یا زیارتگاه، یا صاحب آن نذر میکنند! و از او میخواهند که مریضشان را شفا بخشد!، و هر گاه حاجت و نیازی دارند باز هم دست به دامان صاحب قبر میاندازند! و گویا با توسل به او حاجتشان را بر آورده میکنند!، و خدمت مجاوران آن زیارت و بارگاه که خودشان را برای «مفت خوری» وقف کردهاند! و با حیلههای گوناگون، اموال مسلمانان ساده لوح را میچاپند و میقاپند، رشوت حلال! تقدیم میکنند تا اینکه حاجتشان بر آورده! و مرادشان حاصل گردد!.