شرح الصدور در حل مشکل اختلاف بین علماء

حسنِ ظن به علماء

بیننده‌ای که آن عالم و دانشمند را در برابر این کار زشت ساکت می‌‌‌بیند، باید حسن ظن داشته باشد و فکر کند و مطمئن باشد که از بین بردن آن منکر با دست و زبان برای فلان عالم و دانشمند- یا علمای فلان منطقه- ممکن نبوده اگر ممکن می‌‌‌بود حتما اقدام می‌‌‌کرد، اما قلباً آنرا زشت و ناپسند می‌‌داند. زیرا گمان نیک بردن نسبت به مسلمانان امری واجب است و حتی الامکان توجیه و تفسیر کار آن‌ها در جهت صحیح، تقویت اسلام و کمک به وحدت مسلمانان است.

بنابراین زائران حرم شریف(در عصر مؤلف) که آن محراب‌های چهارگانه و در واقع اسباب تفرقه امت اسلامی را می‌‌‌بینند! جز این‌که با قلبشان آنرا کاری ناپسند بدانند راه دیگری ندارند. همانگونه که بعضی علماء و دعوتگران و مسلمانان دلسوز و دردمند، مالیات گیران و قبرپرستان! را می‌‌‌بینند و کاری جز انکار قلبی از دستشان بر نمی‌آید.