دلیل شانزدهم: ادعای دوستی شیخ محمد بن عبدالوهاب رحمه الله با مردی شیعه به نام عبدالرضا!
همفر بیان می‌کند که شیخ محمد بن عبدالوهاب با مردی شیعه به نام عبدالرضا دوست بوده و در مورد شیخ می‌گوید: «محمد بن عبدالوهاب تعصّب ضد شیعی نداشت»[١٩٧]. این سخن از آشکارترین سخنان باطل است؛ زیرا موضع شیخ در مورد رافضی‌ها مشهور و معروف است، کتاب مشهوری با عنوان «رسالة في الرد علی الرافضه»[١٩٨] تالیف کرده که عقاید ناپسند شیعه را در آن آورده است. یکی از عبارات او در مورد رافضی‌ها که گویی شیخ آن را خطاب به سازنده خاطرات همفر می‌گوید: آنجا که در مورد آنان می‌گوید: «این دروغگویان»[١٩٩]. هم‌چنین می‌گوید: «ای مومن بر دیدگاه پوچ این نادانان بنگر که آنچه را عقل بدیهی و نقل صریح رد می‌کنند، می‌سازند»[٢٠٠].
[١٩٧]- همانجا.
[١٩٨]- دانشگاه الإمام این کتاب را به چاپ رسانده است. یکی از تناقضات کتاب فوق این است که نسخه‌نویس آن در پایان چنین می‌نویسد: «در ساعت یک شب چهارشنبه ماه ذوالحجه سال ١٣٢٥هـ در بغداد که الله آن را از فساد حفظ کند، از نوشتن این کتاب فارغ شدم». این امر شبیه مطالبی است که در دسترس روافض قرار دارد!
[١٩٩]- ص٨.
[٢٠٠]- ص٤١.