سازنده «خاطرات همفر» چه کسی است؟
پس از آنکه برخی شواهدی را خواندیم که «شیعی‌بودن» نویسنده خاطرات مذکور را تأیید می‌کند، این مطالب به ناحق به جاسوس ناشناس مسیحی به نام «همفر» نسبت داده شده است، به نظرم مناسب رسید که اعتراف یکی از شخصیت‌های معاصر و مورد اعتماد نزد شیعه[٣١٤] را بیان کنم. از جمله کسانی‌که از تهمت و غرض‌ورزی شیعه در امان مانده است. او حسن بن فرحان مالکی[٣١٥] است، کسی‌که الله أ او را به بیان حق واداشت که در کتاب «محمد بن عبدالوهاب داعیة ولیس نبیا» چنین بنویسد[٣١٦]:
«اما ایراد این اتهام به وهابیت، مبنی بر اینکه بر اساس خاطرات شخصی بریتانیایی، ساخته بریتانیا هستند و از طریق محافل اینترنتی بسیار مشهور شده، باطل است. آن بریتانیایی که این خاطره به او نسبت داده شده- و نامش «همفر» است- ادعا کرده که در بصره با شیخ دیدار داشته و او را برای از پا درآوردن حکومت عثمانی روانه نجد کرد ....
این ادعا به چند سبب، بهتان و سخن باطل و آشکاری است؛ از جمله مهمترین آن‌ها به قرار ذیل است:
سبب اول: شیخ و ائمه آل سعود «محمد و پسرش عبدالعزیز» بیش از بیست سال در جنگ با ریاض و دخنه و منفوحه و آن قبایل نزدیک درعیه ماندند، اگر آنان از بریتانیا پشتیبانی می‌شدند، جنگ آنان با این شهرها و قبایل نزدیک، بیش از چند روز یا حداکثر چند ماه به طول نمی‌انجامید.
سبب دوم: خاطرات شخص بریتانیایی به نام «همفر» صحیح نیست. یکی از برادران شیعه میانه‌رو به من اطلاع داد که: یکی از مراجع شیعه امامیه برای از پای درآوردن وهابیت این خاطرات را ساخت، من نام آن شیخ امامی که آن خاطرات را از زبان همفر ساخت می‌دانم؛ وی مطالبی ذکر کرده که این امکان را فراهم می‌آورد که دلالت بر این دارد که سازنده آن خاطرات، همان شیخ شیعی است...».
دشمنان به حقیقت گواهی می‌دهند!
اما نام سازنده خاطرات، مشهور شده است که وی مرجع شیعه «محمد مهدی شیرازی»[٣١٧] است که اخیرا از بین رفت. آنچه این مطلب را تقویت می‌کند، مطلبی است که در کتاب معارض معاصر شیعی عادل اللباد به نام «الانقلاب»[٣١٨] آمده، آنجا که در مورد دیدار خود و همراهانش با شیرازی در قم سخن می‌گوید: «در پایان کلام، برایمان چای آوردند، سپس بعضی تألیفات امام شیرازی و خاطرات مستر همفر به همگی اهدا شد»!
چرا کسی این خاطرات را با کتاب‌هایش جمع آوری کند، تا در کنار آن‌ها قرار گیرد و گویی از آن‌هاست؟!
[٣١٤]- از او و کتاب‌هایش در محافل و کانال‌هایشان تا کنون نیز استقبال می‌کنند.
[٣١٥]- زیدی معاصر و فتنه‌برانگیز علیه دعوت سلفی شیخ محمد بن عبدالوهاب. بیش از یک نفر از اهل سنت به او پاسخ داده‌اند؛ از جمله: الانتصار للصحابةِ الأخیار في ردِّ أباطیل حسن المالکی، شیخ عبد المحسن العباد؛ حراسة العقیدة، شیخ ناصر العقل؛ الرد السدید علی مطاعن حسن المالکی علی أئمة الدعوة ومقررات التوحید، شیخ ابراهیم الرحیلی؛ دحر افتراءات أهل الزیغ والارتیاب عن دعوة الإمام محمد بن عبدالوهاب، شیخ ربیع المدخلی؛ قمع الدجاجلة الطاعنین في معتقد أئمة الإسلام الحنابلة، شیخ عبدالعزیز بن فیصل راجحی؛ الإنقاذ من دعاوی الإنقاذ للتاریخ الإسلامی، دکتر سلیمان بن حمد العودة؛ الاستنفار للذب عن الصحابة الأخیار، شیخ سلیمان بن ناصر العلوان؛ إضرام النیران ببعض ضلالات حسن بن فرحان، شیخ سلیمان بهیجی؛ الإبطال والرفض لعدوان من تجرأ علی (کشف الشبهات) بالنقض، شیخ عبدالکریم بن صالح الحمید؛ الحجج السلفیة في الرد علی آراء فرحان المالکی البدعیة، شیخ عبدالعزیز الریس؛ تناقضات حسن المالکی، شیخ عبدالرحمن الجفن. و از نویسندة این سطور: سرقات حسن المالکی، چاپ‌شده در «نظرات شرعیة في فکر منحرف».
[٣١٦]- ص ١٢٦- ١٢٧. شیخ ربیع مدخلی و شیخ عبدالکریم حمید- چنانکه گذشت- به این کتاب پاسخ داده‌اند. به شبهات او مربوط به کتاب «الدُرر السَنیة في الأجوبة النجدیة» در «ثناء العلماء علی کتاب الدُرر السَنیة» پاسخ داده‌ام.
[٣١٧]- متوفای سال ١٤٢٢هـ. در مورد او؛ نک: کتاب شاگردش احمد کاتب به نام «المرجعیة الدینیة الشیعیة وآفاق التطور- محمد الشیرازی نموذجاً». در صفحه ١٥٠این کتاب اعتراف کرده است استادش: «در فضای غلو به تا حد زیادی بالا رفته است!»
[٣١٨]- ص١٧٢. این کتاب به تازگی (١٤٣٠هـ) منتشر شد. مولف این کتاب خاطراتش را با شیعیان مخالف با حکومت سعودی نقل می‌کند، بعضی اطلاعات مهم در مورد فعالیت‌هایشان و پشتیبانی ایران از آنان، و در ادامه، دیدگاهش را در مورد برخی رجال شیعه مانند حسن صفار و محفوظ و دیگران که به نظر او مخالفت نکردند و به سوی دنیا رو آوردند! بیان می‌کند.