پاسخ به خاطرات واهی همفر، جاسوس بریتانیایی

دلیل بیست و چهارم: ادعای سفر شیخ محمد بن عبدالوهاب رحمه الله به اصفهان و شیراز

همفر ادعا می‌کند که شیخ محمد بن عبدالوهاب به (اصفهان و شیراز) رفته است[٢٢٩].

این سخن نیز دروغ است؛ زیرا افراد مورد اعتمادی که زندگی‌نامه شیخ را بیان کرده و مشتاق بودند تا تمام موارد مربوط به سفرهایش تدوین شده و شهرهایی را که شیخ از آن‌ها دیدار کرده، بیان شوند، هرگز نگفته‌اند که شیخ به (فارس و ایران و قم و اصفهان و شیراز)! رفته باشد، هرکس این سخن را بیان کرده، آن را فقط از برخی کتب غیر مورد اعتماد[٢٣٠] یا بعضی خاورشناسانی که آن را در آثار معروفشان به اشتباه یا دورشدن از حقیقت آورده‌اند، مانند: مرجلیوث در «دائرة المعارف الإسلامیة»، برائجس، هیوجز، زُویمر و بالغریف، نقل کرده است[٢٣١].

[٢٢٩]- خاطرات همفر، ص ٥٠.

[٢٣٠]- مانند کتاب «لمع الشهاب...» که نقدش گذشت. هم‌چنین برای پاسخ روایت وی در مورد سفرهای شیخ  /، نک: تاریخ البلاد العربیة السعودیة، منیر العجلانی، ص ١٨٨- ٢٠١.

[٢٣١]- برای مطالعۀ سفرهای شیخ و پاسخ کسانی که بر آن افزودند، نک: عقیدة الشیخ محمد بن عبدالوهاب وأثرها في العالم الإسلامی، دکتر صالح العبود، ١/ ١٣٣- ١٨٢؛ تاریخ المملکة العربیة السعودیة، دکتر عبدالله العثیمین، ص ٦٨.