امام علی س
از سخنان امام علی ساست که فرمود: «ای مردم، آنچه بیش از همه چیز از آن برایتان می‌ترسم دو چیز است. پیروی از هوای نفس و طولانی بودن آرزو. اما پیروی از هوای نفس (انسان) را از حق باز می‌دارد، و دراز بودن آرزو آخرت را از یاد می‌برد. هان، آگاه باشید دنیا به سرعت پیش رفته است و از آن چیزی باقی نمانده مگر مقدار کمی مانند این‌که در ظرفی مقدار کمی آب در ته آن بماند و کسی آن را بریزد». «هان، آگاه باشید آخرت نزدیک شده و هریک از دنیا و آخرت فرزندانی دارند، پس شما از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا نباشید، زیرا هر فرزندی در روز قیامت به مادرش می‌پیوندد و امروز (دنیا) عمل هست و حساب و کتابی نیست، و فردا (آخرت) حساب است و عملی نیست»[۳].
و امام علی سپیامبر صرا چنین یاد نموده است:
«او صدنیا را تحقیر و کوچک نمود و به آن ارزشی قایل نشد و دانست که خداوند دنیا را از او دور نموده چون او را برگزیده است. دنیا را برای دیگران گشود چون آنان پیش خدا حقیر بودند پس پیامبر صبا دلش از دنیا روی گرداند و آن را از خاطرش دور کرد و دوست داشت زیبایی دنیا از چشم او پنهان شود تا از آن اسباب و لوازمی بر نگیرد و به مسکن و جایگاهی در آن امید نبندد»[۴].
[۳] شرح نهج البلاغة – ابن أبی الحدید ۲/ ۳۱۸. [۴] شرح نهج البلاغة – ابن أبی الحدید ۷/ ۳۱۷.