بیان اعمال خلاف شریعت و بدعت
۱- در سر قبرستان در یک روز معین جمع شدن.
۲- چراغ در سر قبرستان روشن کردن.
۳- زنان به گورستان رفتن.
۴- پرده و لباس بالای قبر انداختن.
۵- از سیمان و آجر قبر را بنا کردن.
۶- برای خشنودی بزرگان قبر را تعظیم کردن.
٧- قبر را طواف و سجده کردن.
۸- بطرف قبر نماز خواندن.
٩- شیرینی و دیگر ماکولات بر سر قبرستان بردن.
۱۰- عزاداری بیشتر از سه روز برپاداشتن.
۱۱- خیمه بر سر قبر برپا کردن.
۱۲- تعظیم کردن و سجده کردن و زیارت کردن علم.
۱۳- در یک ماه معین یا یک روز بخصوص شیرینی نخوردن و یا عروسی و خواستگاری نکردن و با عیال خود نزدیکی نکردن و لباس جدید نپوشیدن.
۱۴- شام گوری و خرج روز سوم و هفتم و دهم و بیستم و چهلم و خرج سال را تعیین نمودن، و عقیده داشتن که اینگونه نفقات برای میت بیشتر ثواب دارد و لازم است.
۱۵- نکاح بیوه زنان را عیب دانستن.
۱۶- در عروسی و ختنه سوری و غیره از طاقت زیادتر خرج کردن خصوصا که وام بگیرد خرج نماید.
۱٧- رقص، ساز و دیگر لهو لعب را در کار انداختن.
۱۸- در جای سلام چاکرم، بنده‌ام یا دست بر سر و سینه گذاشته خم شدن.
۱٩- رفتن زنان بدون پروا پیش پسر عمو و پسر خالو و برادر شوهر و غیره.
۲۰- شنیدن و شرکت کردن در مجلس ساز و دهل.
۲۱- دیدن رقص زنان رقاصه.
۲۲- تار و تمبک دیدن و از آن خوشحال شدن.
۲۳- فخر کردن بر نسب، یعنی شخصی بگوید: من پسر فلانی هستم.
۲۴- برای نجات خود از مهلکه کسی را کافر شمردن.
۲۵- طعن بر نسب شخص زدن.
۲۶- حرقه و پیشه‌ای را ذلیل و خوار شمردن.
۲٧- زیاده از حد تعریف کسی را نمودن.
۲۸- در وقت مصیبت به آواز بلند کردن نوحه کردن و گریه نمودن.
۲٩- بر سر و سینه زدن و در وقت مصیبت رو خراشیدن.
۳۰- تا یک هفته یا بیشتر از شستن لباس امتناع نمودن.
۳۱- لباس نو یا شسته نپوشیدن.
۳۲- در تاریخ‌های معین مجددا غم و مصیبت را اعاده کردن.
۳۳- زیاده از حد مشغول زیب و زینت شدن.
۳۴- وضع ساده را عیب شمردن.
۳۵- قندان و سرمه دان و عطر دان را از طلا و نقره ساختن و استعمال کردن.
۳۶- لباس بسیار نازک و تنگ یا لباس ابریشمی یا زعفرانی رنگ پوشیدن برای مردان.