احکام قضا بجای آوردن روزه
مسئله ۸۴٩: روزه ماه رمضان بعد از قضا شدن هرچه زودتر قضا گرفته شود و در قضا بجای آوردن تاخیر نکند بلکه بدون عذر تاخیر کردن گناه است.
مسئله ۸۵۰: برای قضائی گرفتن تاریخ معلومی نیست بلکه هرچه زودتر بهتر، البته اگر از دو ماه رمضان قضا بر ذمه‌اش می‌باشد تعیین سال و ماه لازمی است.
مسئله ۸۵۱: در روزه قضائی نیت از شب لازمی است، و اگر بعد از طلوع صبح نیت کند نفل محسوب می‌شود و کفاره را نیز همین حکم است.
مسئله ۸۵۲: اگرچند روز قضا کرده مخیر است پی در پی متصلا بگیرد یا بدون اتصال.
مسئله ۸۵۳: اگر روزه‌های قضائی را نگرفت و رمضان دومی آمد، اول روزه ادائی را بگیرد وبعد قضائی را.
مسئله ۸۵۴: اگر کسی در ماه رمضان نیت کرد بی‌هوش شد و از سه روز بیشتر این حالت ادامه پیدا کرد دو روز را باید قضائی بگیرد، و اگر در شب بی‌هوش شد نیز دو روز قضا بگیرد مگر که در شب نیت روزه نکرده باشد یا صبح دواء به حلقش ریخته باشند در این صورت هر سه روز را قضائی بگیرد.
مسئله ۸۵۵: اگر تمام ماه را بی‌هوش ماند باید همه ماه را قضائی بگیرد، البته اگر دیوانه شد مدت دیوانگی هر چند باشد قضائی ندارد.
تذکر: زن‌هائی که در ماه رمضان قرص‌های ضد حاملگی می‌خورند و در تمام ماه رمضان حیض نمی‌شوند روزه همه روز آن‌ها جائز است، و قضائی بر ذمه آنان نیست.