احسان و خوشرفتاری با مردم
این هم مفهوم عامی دارد و شامل دادن هدیه به مردم، خوشرفتاری با دیگران و... میشود.
رسول خدا جهمۀ این فضایل را در حدیثی بیان فرمودهاند.
آن حضرت جفرمود: «سوگند به ذاتی که جانم در قبضۀ اوست، البته وی صدای کفشهای آنان را وقتی که پشت میکنند، میشنود، پس اگر مؤمن بوده است، نماز بالای سر، زکات قسمت راست، روزه سمت چپ، کارهای نیک، معروف و احسان و خوش رفتاری به مردم در قسمت پاهایش قرار میگیرند. وقتی عذاب از بالای سر میآید، نماز میگوید: از سمت من راهی برای عذاب نداری، وقتی از سمت راست میآید زکات میگوید: از طرف من راه نیست، چون از قسمت چپ میآید، روزه به دفاع پرداخته و میگوید: از سمت من نیز راهی برای عذاب نیست و وقتی از سمت پاها میآید، کارهای نیک و معروف و احسان به مردم، میگویند: از طرف ما هم راهی برای عذاب دادن نیست [۷۱].
و نیز آن حضرت جفرمود: «وقتی انسان وارد قبرش میشود، اگر مؤمن است، اعمالش از قبیل نماز و روزه او را احاطه میکنند، و وقتی فرشتۀ عذاب از جانب نماز میآید، نماز او را بر میگرداند و چون از سمت روزه میآید، روزه نیز او را بر میگرداند و از صاحبش دفاع میکند» [۷۲].
[۷۱] طبرانی، ابن حبان و حاکم که آن رال صحیح دانسته و ذهبی نیز با وی بر حسن بودن این حدیث موافقت کرده است. [۷۲] مسند احمد و طبرانی با سند صحیح.