انواع حساب در روز رستاخیز
مردم در نوع محاسبۀشان متفاوت خواهند شد، چنان که برخی بدون حساب وارد بهشت میشوند، و عدّهای به آسانی از آنان محاسبه خواهد شد و حساب برخی سخت خواهد شد.
• برخی از آنان کسانی خواهد بود که بدون حساب راهی بهشت میشوند و تعداد آنها هفتاد هزار نفر خواهد بود، این افراد برگزیدگان این امت در صبر، تقوا، ایمان و جهاد خواهند بود.
رسول خدا ج در مورد این گروه میفرماید: امتها در محشر بر من عرضه شدند، و من امتم را دیدم که کثرت و هیئت آنان مرا در شگفت وا داشت، آنان دشتها و کوهها را پر کرده بودند. خداوند فرمود: ای محمد! راضی شدی؟ من گفتم: بله ای بار خدایا! الله متعال فرمود: با اینها هفتاد هزار نفر دیگر خواهد بود که بدون حساب وارد بهشت میشوند، آنها کسانی هستند که تعویذ (دم) نمیخواهند، داغ نمیکنند».
عکاشه بن مِحصن گفت: ای رسول خدا! از الله بخواه تا مرا از آنان قرار دهد، آن حضرت جفرمود: «خدایا! او را از آنان قرار بده».
مردی دیگر برخاست وگفت : از الله بخواه تا مرا از آنان قرار دهد، رسول خدا جفرمود: فرمود: «در این باره، عکاشه از تو سبقت گرفت» [۲۲۷].
لذا اینها هفتاد هزار نفر خواهند بود که بدون حساب وارد بهشت میشوند و مانند دیگران مورد مداقه و بازپرسی قرار نمیگیرند، از الله میخواهیم تا ما را از آنان قرار دهد. آمین.
• برخی دیگر از آنان گروهی خواهند بود که در اعمالشان مورد محاسبه قرار میگیرند، اما حسابشان آسان خواهد بود بدون این که در آن مناقشه و مداقّهای باشد، بلکه فقط اعمالشان به آنان عرضه خواهد شد و خداوند از آنان درگذر میفرماید.
رسول خدا جفرمود: «روز قیامت خداوند مؤمن را نزدیک میکند، و الطاف و عنایاتش را متوجه او میگرداند و پردهاش را میپوشاند و آن گاه به او میگوید: آیا این گناه را میشناسی؟ میگوید: بلی ای رب! تا این که از گناهانش از او اعتراف میگیرد، مؤمن در قلبش گمان میبرد که نابود شده است، اما خداوند میفرماید: من در دنیا پردهات را پوشیدم، امروز نیز تو را میبخشم، آن گاه نامۀ نیکیهایش را به او میسپارد» [۲۲٨].
مؤمن باید در دعایش از الله بخواهد تا خداوند حسابش را بر میسبک بگرداند و بگوید: خدایا! حسابم را آسان بگردان.
چنان که مادرمان عایشه میگوید: از رسول خدا جشنیدم که در نمازش اینگونه دعا میکرد: «خدایا! به آسانی از من حساب بگیر»، وقتی آن حضرت جاز نمازش فارغ شد، من عرض کردم: ای پیامبر خدا! حساب آنان چیست؟ فرمود: «این که به کتابش نگاه شود و سپس از او در گذر شود» [۲۲۹].
از الله میخواهیم تا حساب ما را آسان بگرداند و با بخشش و حلمش با ما معامله کند. آمین.
• برخی دیگر از آنان این افراد کسانی هستند که حسابشان سخت بوده و مورد توبیخ قرار میگیرند و نامۀ اعمالشام مورد مناقشه و مداقه قرار میگیرد؛ چرا در نماز کوتاهی کردی؟ زکات مالت را چگونه پرداختی؟ نافرمانی والدین، حقوق بندگان و... در این نوع حساب بنده عذاب میبیند و گرفتار استرس و ترس و واهمه میشود.
چنان که رسول خدا جمیفرماید: «هركس كه محاسبه شود، هلاک میگردد». عایشه میگوید: من گفتم: یا راسول الله! مگر نه این است که خداوند فرموده است: ﴿فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ٧ فَسَوۡفَ يُحَاسَبُ حِسَابٗا يَسِيرٗا٨﴾[الانشقاق: ۷-٨]. «در آن وقت، هرکس نامۀ اعمالش به دست راستش داده شود. * با او حساب ساده و آسانی خواهد شد».
رسول خدا جفرمود: «این عَرضۀ اعمال است، ولی اگر حساب دقیق به عمل آید، هلاک میگردد». [۲۳٠]
منظور از عذاب در این حدیث، عذاب دوزخ نیست، بلکه مراد ترس و وحشتی است که دامنگر وی شده و رسوایی رویت گناهان و ذلت یادآوری اعمال بدش است.
• برخی دیگر از آنان کسانیاند که به سبب کثرت و سنگینی گناهان، یا اصرارشان بر گناه و ارتکاب آشکارشان به معصیت، یا به سبب نیتهای فاسد، حسابشان طولانی و سخت خواهد بود.
رسول خدا جفرمود: «اولین کسی که در روز قیامت بر او حکم میشود، مردی است که شهیده شده و آورده میشود و خداوند نعمتهای خود را به او میشناساند و او هم آن را میشناسد.
الله تعالی میفرماید: در برابر آن چه کردی؟
می گوید: در راه تو جنگیدم تا شهید شدم.
الله تعالی میفرماید: دروغ گفتی، بلکه تو جنگیدی تا گفته شود که او با جرأت است و گفته شد. پس در مورد وی دستور صادر شده و وی چهرهاش کشانده شده به دوزخ انداخته میشود.
و دوم مردی که علم آموخته و آن را تعلیم داده و قرآن خوانده است. او آورده میشود و الله نعمتهایش را به او میشناساند و او هم آنها را میشناسد. خداوند میفرماید: در برابر آن چه کردی؟
می گوید: علم آموختم و آن را تعلیم دادم و برای رضای قرآن خواندم.
الله تعالی میفرماید: دروغ گفتی، بلکه تو بدان جهت علم آموختی تا گفته شود که عالم هستی و قرآن خواندی تا گفته شود، قاری هستی، چنین نیز گفته شد. سپس در مورد وی دستور داده میشود تا به چهرهاش کشانده شده و به دوزخ انداخته میشود.
سوم مردی که خداوند به وی روزیی فراخ داده و از انواع مال به وی ارزانی داشته است، وی آورده میشود و الله آنها را به وی میشناساند و او هم آنها را میشناسد.
الله تعالی میفرماید: در برابر آن چه کردی؟
می گوید: هیچ راهی را که دوست داشتی در آن خرج شود، نگذاشتم، مگر اینکه در آن برای رضای تو خرج کردم.
خداوند میفرماید: دروغ گفتی! بلکه تو بدان جهت چنین کردی تا گفته شود که سخی است و گفته شد و در مورد وی دستور داده میشود و بر چهرهاش کشیده شده و به دوزخ انداخته میشود» [۲۳۱].
[۲۲۷] متفق علیه. [۲۲٨] متفق علیه. [۲۲۹] مسند احمد با سند صحیح. [۲۳٠] متفق علیه. [۲۳۱] صحیح مسلم.