فرو برندگان خشم
خشم صفت بد و مذموم است و سرانجام بدی خواهد داشت. رسول خدا جبه یکی از یارانش توصیه میکرد و پیوسته به او میفرمود: «خشم نگیر، خشم نگیر، خشم نگیر».[۱٨۱]چون از عاقبت خشم خبر داشت.
زیرا چقدر مشاهده شده است که خشم، دوستان را از هم جدا کرده، و جانها را نابود ساخته، و درگیری و اختلاف را رواج داده است!.
و تردیدی نیست که انسان خردمند و شجاع کسی است که نفسش را کنترل کند و به هنگام خشم و غضب بر آن تسلّط داشته باشد.
رسول خدا جفرمود: «پهلوان آن نیست که طرف را بر زمین بزند، بلکه پهلوان کسی است که به هنگام خشم نفسش را مهار کند»[۱٨۲].
بنابراین، آنان که خشمشان را فرو برده و درون خود را کنترل میکنند، خداوند در روز آخرت آنان را جزا میدهد.
رسول خدا جفرمود: «کسی که خشمش را فرو میبرد، در حالی که میتواند، آن را به اجرا در آورد، خداوند در روز رستاخیز در جمع تمام خلایق او را فرا میخواند، و به او اختیار میدهد که هر کدام از حوریان عین را برای خود انتخاب نماید» [۱٨۳].
[۱٨۱] صحیح بخاری. [۱٨۲] متفق علیه. [۱٨۳] سنن ترمذی.