رحمت و شفقت خداوند بر مؤمنان
ترس و وحشت بزرگی در آن روز دامنگیر بندگان میشود، از این رو خداوند با آرامی و نرمی جان مؤمنان را میگیرد و فقط انسانهای بد و شرور باقی میمانند.
رسول خدا جبا تفصیل از حوادث قبل از نفخۀ اول و در اثنای آن پرده برداشته و میفرماید: «دجال در امت من ظهور میکند و میان آنها تا چهل (نمی دانم چهل روز، ماه یا سال) خواهد ماند. آنگاه خداوند عیسی بن مریم را که به عروه بن مسعود شباهت دارد، فرو میفرستد. او دجال را فرا میخواند و او را نابود میکند. سپس هفت سال میان مردم میماند. در میان دو نفر دشمنی و عداوتی وجود ندارد.
آنگاه خداوند باد خنکی از طرف شام میفرستد و هر کس که به اندازهی ذرهای ایمان یا خیر در قلب او باشد، قطعاً این که این باد جان او را در زمین میگیرد، حتی اگر شخصی در دل کوه خود را پنهان کند، این باد در آن¬جا نیز می¬رود و جانش را میگیرد. آنگاه انسانهای بد به سبکی پرنده و دشمنی و تجاوزگری درندگان (نسبت به گناه) باقی میمانند که هیچ معروفی را معروف و منکری را منکر نمیدانند. در این هنگام شیطان بر آنان ظاهر میشود و میگوید: آیا از من اجابت نمیکنید؟ آنها میگویند: به چه چیزی دستور میدهی؟ آنان را به پرستش بتها فرا میخواند، در حالی که در وفور نعمت و زندگی خوب و مرفه به سر میبرند.
در این هنگام در صور دمیده میشود. هر کس آن را بشنود گردنش را خم میکند و به آن گوش فرا میدهد. نخستین کسی که آن را میشنود، مردی است که در حال درست کردن حوضچهی شترش است. او بیهوش میشود و مردم نیز بیهوش میشوند. آن گاه خداوند بارانی بسان شبنم فرود میآورد و اجسادشان میروید.
سپس دو مرتبه در صور دمیده میشود که بناگاه مردم ایستاده و نگاه میکنند. آن گاه گفته میشود: ای مردم! به سوی پروردگارتان بشتابید. آنان را نگاه دارید که مورد بازخواست قرار گیرند. آن گاه گفته میشود: اعزامیان به دوزخ را بیرون آورید. میپرسند: تعداد آنان چقدر است؟ میگویند: از هر هزار نفر، نهصد و نود و نه نفر! این، آن روزی است که کودکان پیر میشوند و روزی است که شدت هول قیامت نمایان میگردد» [۱۲۲].
دمیدن در صور، کاری وحشتناک است و حوادثی که پس از آن روی میدهند، بسیار هراس انگیز خواهند بود و رسول خدا جبه ما آموختهاند که بگوییم: حسبنا الله و نعم الوکیل. یعنی کافی است که به الله پناه ببریم؛ زیرا اوست که افراد وحشتزده را امان میبخشد.
وقفه ...
اسرافیل، علی رغم خلقت عظیم و درجۀ بزرگ و عبادت پیوسته اش،
در اثر خوف و عظمت آفریدگارش میلرزد.
[۱۲۲] صحیح مسلم.