تجدید بیعت با خدا و رسول او
در بیست و ششم آگوست ۱۹۴۱ م جماعت اسلامی اساسنامه‌ی خود را با حضور تمامی اعضا به تصویب رساند و استاد ابوالاعلی مودودی – کسی که تمام جوانی خود را صرف تأسیس چنین الگویی از اجتماع مسلمانان نموده بود – برخاست و دوباره شهادتین را بر زبان جاری کرد و پیوستن خود را به «جماعت اسلامی» اعلام کرد. دیگر اعضا و حاضران در جسله نیز به تبعیت از وی ادای شهادتین کردند و با خدا و رسولش تجدید بیعت کردند. در آن جمع، تعریف می‌کردند که جوّ حاکم بر جلسه بسیار احساس برانگیز بود؛ به گونه‌ای که همه و بویژه استاد همچون نوجوانی که تازه سنگینی مسئولیت‌های خویش را در عرصه‌ی زندگی دریافته باشد، گریه می‌کردند و این صحنه مصداق بارز این بیت اقبال لاهوری بود:
چون می‌گویم مسلمان بلرزم
که دانم مشکلات لا اله را
استاد به جهت سنگینی مسئولیتش به نسبت دیگر اعضا بیشتر از همه گریه می‌کرد تا جایی که محاسنش با اشک‌های پیاپی ریزان، خیس شده بود. این جماعت کوچک به موجب اساسنامه‌ی خود، سید ابوالاعلی مودودی را به عنوان رهبر و امیر جماعت برگزید و کار خود را با ۷۵ عضو و با سرمایه‌ای در حدود ۷۰ روپیه آغاز کرد.