معنی ولایت و عداوت
ولایت در لغت ضد عداوت و دشمنی و معنی اصلی آن دوست داشتن و نزدیکی است، چنانچه معنی اصلی عداوت کینه توزی و دوری میباشد.
بعضی گفته است: ولی را به سبب پابندی و مواظبتش بر عبادتها ولی گفته شده است، معنی اوّلی صحیحتر میباشد.
(ولی) نزدیک را گویند و فعل (یلی) به معنی: نزدیک میشود، میباشد در حدیث آمده است: «أَلْحِقُوا الفَرَائِضَ بِأَهْلِهَا، فَمَا بَقِيَ فَهُوَ لِأَوْلَى رَجُلٍ ذَكَرٍ»[٧].
ترجمه: «حصههای تعیین شده مال میراث را به اصحابش بدهید و آنچه باقی ماند برای نزدیکترین مرد به مُرده، بدهید». در حدیث تاکید به لفظ (ذَکَر) شده است تا بیان کند که این حکم مخصوص مردان بوده است، زنان در آن شریک نیستند.
هرگاه ولی الله در دوستی و دشمنی، رضامندی و خشمگیری و اوامر و نواهی خویش تابع و پیرو الله تعالی باشد، بدون شک آنکه با ولی الله دشمنی میکند با الله تعالی دشمنی کرده است، چنانکه الله تعالی فرموده است: ﴿لَا تَتَّخِذُواْ عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمۡ أَوۡلِيَآءَ﴾[الممتحنة: ١].
ترجمه: «دشمنان من و دشمنان خویش را به دوستی نگیرید».
پس کسی که با اولیاء الله دشمنی ورزد، با الله تعالی دشمنی ورزیده است و کسی که با الله تعالی دشمنی ورزد با او در جنگ افتاده است. در حدیث آمده است: «مَنْ عَادَى لِي وَلِيًّا فَقَدْ آذَنْتُهُ بِالحَرْبِ»[٨].
ترجمه: «کسی که با دوستی از دوستانم دشمنی ورزد، به او اعلام جنگ دادهام».
[٧]- روایت بخاری و مسلم از ابن عباس.
[٨]- روایت طبرانی از ابی امامه.