فصل یازدهم: رحمت خداوندﻷدر روز قیامت
ابن ماجه از ابوهریرهسروایت میکند که رسول خداصفرمودند:
«خداوند یکصد درجه رحمت دارد که یک درجه از آن را بین مخلوقات تقسیم کرده است و به واسطه آن به یکدیگر رحم کرده و ملاطفت نشان میدهند و به واسطه آن درنده به فرزندانش مهر میورزد و ٩٩ درجه آن را جهت رحم به بندگان در قیامت ذخیره کرده است» [۱٩٧].
بخاری از ابوهریره روایت میکند که رسول خداصفرمودند:
«خداوند رحمت را خلق نموده و آن را یکصد رحمت قرار داده است که ٩٩ رحمت از آن را نزد خود ذخیره نموده و یک رحمت از آن را جهت جمیع خلق ارسال کرده است، اگر کافر به عظمت رحمتی که نزد خداست پی ببرد هرگز از بهشت مأیوس نخواهد شد و اگر مؤمن به شدت عذابی که نزد خداست پی ببرد هرگز از آتش غافل نخواهد شد».
و میفرماید:
﴿كَتَبَ رَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ﴾[الأنعام: ۵۴].
«خداوند شما رحمت را بر خودش واجب کرده است».
﴿وَرَحۡمَتِي وَسِعَتۡ كُلَّ شَيۡءٖۚ فَسَأَكۡتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلَّذِينَ هُم بَِٔايَٰتِنَا يُؤۡمِنُونَ﴾[الأعراف: ۵۶].
«و رحمت من همه چیز را در برگرفته، آن را برای کسانی مقرر خواهم داشت که پرهیزگاری کنند و زکات بدهند و به آیات ما ایمان بیاورند».
ابن ماجه حدیث ابن ابیملیکه از معاذبن جبل را روایت کرده که رسول خداصفرمودند:
«ایا میدانی حق خدا بر بندگانش چیست؟ اینکه او را عبادت کرده و چیزی را با او شریک نگردانند».
سپس فرمود:
«آیا میدانی اگر بندگان چنان کنند، حق آنها بر خداوند چه خواهد بود؟ اینکه آنها را عذاب ندهد» [۱٩۸].
بخاری از عمربن خطابسروایت میکند که: «گروهی اسیر جنگی بر پیامبر خداصوارد شدند. زنی در میان آنان بود که با پستانی پر از شیر میدوید و هر جا نوزادی را در اسیران مییافت او را گرفته به خودش میچسباند و به او شیر میداد. رسول خداصفرمودند: آیا فکر میکنید که این زن بچهاش را در آتش بیندازد گفتیم: تا جایی که ممکن باشد این کار را نخواهد کرد. فرمود: «خداوند به بندگانش از این زن نسبت به فرزندش مهربانتر است» [۱٩٩].
در صحیح مسلم از حدیث ابوبُرده فرزند ابوموسی اشعری از پدرش روایت شده که رسول خداصفرمودند:
«در روز قیامت خداوند به هر مسلمانی یک یهودی و یا نصرانی سپرده و میگوید: این خلاص تو از جهنم است».
در روایتی دیگر آمده است:
«مسلمانی نمیمیرد مگر اینکه خداوند به جای وی یک یهودی یا نصرانی را به جهنم میفرستد».
مشهور است که عمربن عبدالعزیز سه باره ابابُرده را به خداوند قسم داد که آیا او این حدیث را از پدش شنیده؟ و او نیز قسم یاد نمود.
در روایتی در صحیح مسلم آمده است که رسول خداصفرمودند:
«در روز قیامت گروهی از مسلمانان با گناهانی همچون کوهها میآیند، خداوند آنها را بخشیده و آن گناهان را بر یهود و نصاری حمل میکند» [۲۰۰].
[۱٩٧] مسلم نیز روایت کرده است. [۱٩۸] در صحیح بخاری نیز این حدیث ثابت است. [۱٩٩] مسلم نیز این حدیث را روایت کرده است. [۲۰۰] علت اینکه گناهان مسلمانان در روز قیامت بر یهود و نصاری حمل میشود این است که آنها بعد از بعثت رسول خداصهم منکر شریعت خود شدهاند و هم منکر شریعت اسلام. در حالی که مسلمانان با پیروی از اسلام هم عامل به شریعت اهل کتابند و هم عامل به شریعت اسلام. علاوه بر اهل کتاب به خاطر فاصله گرفتن از شریعت اصیل خودشان تنها ناشران فحشا و منکرات در جامعه هستند و هر فساد و آلودگی که در جامعه وجود دارد، از آنها نشأت گرفته است پس آنها مسببان اصلی گناهان بنیآدمند و بر این اساس مؤاخذه خواهند شد والله اعلم (م).