فصل پانزدهم: سایه‌های بهشتی
خداوند متعال می‌فرماید:
﴿وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ سَنُدۡخِلُهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ لَّهُمۡ فِيهَآ أَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَةٞۖ وَنُدۡخِلُهُمۡ ظِلّٗا ظَلِيلًا ٥٧﴾[النساء: ۵٧].
«و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند به باغ‌هایی از بهشت وارد خواهیم ساخت که رودبارها در زیر آن جاری است، در آنجا جاویدان می‌مانند و در آن‌ها همسران پاکیزه‌ای داشته و ما آنان را به سایه گسترده‌ای داخل می‌گردانیم».
﴿ذَوَاتَآ أَفۡنَانٖ ٤٨﴾[الرحمن: ۴۸].
«درختانی پر میوه با شاخه‌های ترد و شاداب».
﴿مُدۡهَآمَّتَانِ ٦٤﴾[الرحمن: ۶۴].
«از کثرت شاخ و برگ‌های آن و نزدیکی درختان آن و از شدت سرسبزی به سیاهی می‌زنند».
﴿مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ فُرُشِۢ بَطَآئِنُهَا مِنۡ إِسۡتَبۡرَقٖۚ وَجَنَى ٱلۡجَنَّتَيۡنِ دَانٖ ٥٤﴾[الرحمن: ۵۴].
«بر فرش‌هایی تکیه زده‌اند که آسترهای آن از ابریشم ضخیم است و میوه‌های رسیده باغ‌های بهشت نزدیک و در دسترس است».
یعنی: «در حالی که آن‌ها بر فرش‌هایشان تکیه داده‌اند، می‌توانند آن میوه‌ها را به راحتی چیده و نوش جان کنند».
﴿قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ ٢٣﴾[الحاقة: ۲۳].
«میوه‌های آن در دسترس است».
﴿وَذُلِّلَتۡ قُطُوفُهَا تَذۡلِيلٗا﴾[الإنسان: ۱۴].
«و میوه‌های آن در دسترس است».
﴿وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ ٢٧ فِي سِدۡرٖ مَّخۡضُودٖ ٢٨ وَطَلۡحٖ مَّنضُودٖ ٢٩ وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ ٣٠ وَمَآءٖ مَّسۡكُوبٖ ٣١ وَفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ ٣٢ لَّا مَقۡطُوعَةٖ وَلَا مَمۡنُوعَةٖ ٣٣ وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ ٣٤﴾[الواقعة: ۲٧-۳۴].
«سمت راستی‌ها و چه سمت راستی‌هایی * در سایه درخت سدر بی‌خار آرمیده‌اند * و در سایه درختان موزی به سر می‌برند که میوه‌هایش روی هم ردیف و چین‌چین شده است * و در میان میوه‌های فراوان هستند * که نه تمام می‌شود و نه منع می‌گردد * و در بین همسران ارجمند وگرانقدر به سر می‌برند».
﴿فِيهِمَا فَٰكِهَةٞ وَنَخۡلٞ وَرُمَّانٞ ٦٨﴾[الرحمن: ۶۸].
«در آن انواع میوه‌ها از جمله خرما و انار است».
﴿فِيهِمَا مِن كُلِّ فَٰكِهَةٖ زَوۡجَانِ ٥٢﴾[الرحمن: ۵۲].
«از هر میوه‌ای در آنجا یک زوج وجود دارد».
در صحیح بخاری از انس‌بن مالک روایت شده است که رسول خداصدر تفسیر: ﴿وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ ٣٠﴾[الواقعة: ۳۰]. فرمودند: «در بهشت درختی وجود دارد که فرد سواره یک صد سال در سایه‌اش می‌رود، ولی سایه‌اش تمام نمی‌شود».
امام احمد از ابوهریره نقل می‌کند که رسول خداصفرمودند: «در بهشت درختی وجود دارد که سواره یک صد سال در سایه‌اش حرکت می‌کند و آن مصداق آیه ﴿وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ ٣٠﴾است و فرمود:
منزلت و ترکمان شما در بهشت از تمام چیزهایی که خورشید بر آن طلوع و غروب می‌کند، بهتر است[ ].