فصل بیستم: حوریان بهشتی
خداوند می‌فرماید:
﴿فِيهِنَّ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَلَا جَآنّٞ ٥٦﴾[الرحمن: ۵۶].
«در آن باغ‌هاى بهشتى زنانى هستند که جز به همسران خود عشق نمىورزند و هیچ انس و جنّ پیش از این‌ها با آنان تماس نگرفته است».
﴿حُورٞ مَّقۡصُورَٰتٞ فِي ٱلۡخِيَامِ ٧٢ فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ٧٣ لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَلَا جَآنّٞ ٧٤﴾[الرحمن: ٧۲-٧۴].
«حوریانى که در خیمههاى بهشتى مستورند* پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را تکذیب می‌کنید * پیش از آنان، کسی از انسان‌ها و پری‌ها با ایشان نزدیک و مقاربت نکرده است».
﴿فِيهِنَّ خَيۡرَٰتٌ حِسَانٞ ٧٠﴾[الرحمن: ٧۰].
«درمیان باغ‌های بهشت زنان خوب و زیبا هستند».
﴿وَلَهُمۡ فِيهَآ أَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَةٞ﴾[البقرة: ۲۵].
«و در آنجا همسران پاک و بی‌عیبی دارند».
آنها از هر نقص و عیبی مبرا هستند. از حیض و نفاس، از ادرار کردن و قضای حاجت، از آب دهان و آب بینی پاک بوده و هیچ نقصی ندارند. در ضمن اخلاق و رفتار و گفتارشان نیز از هر عیب و نقصی دور است.
﴿وَحُورٌ عِينٞ ٢٢ كَأَمۡثَٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ ٢٣ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٢٤﴾[الواقعة: ۲۲-۲۴].
«و حوریان چشم درشت بهشتی * که همسان مروارید میان صدفند * در برابر کارهایی که می‌کرده‌اند به آنها داده می‌شود».
﴿كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ ٤٩﴾[الصافات: ۴٩].
«[از شدّت سپیدى] گویى تخم شتر مرغ [زیر پَر] ند».
این مثال به این خاطر زده شده که نزد عرب شترمرغ در سفیدی و درخشش زبانزد است و بعضی از مفسیرین این آیه را به معنای مروارید قبل از بیرون آمدن از صدف تفسیر نموده‌اند.
﴿وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ ٣٤ إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ ٣٥ فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا ٣٦ عُرُبًا أَتۡرَابٗا ٣٧ لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ ٣٨﴾[الواقعة: ۳۴-۳۸].
«و در بین همسران ارجمند و گرانقدر * ما آنان را آفریده‌ایم * و ایشان را دوشیزگانی ساخته‌ایم * شیفتگان همسران خود و در یک سن و سال هستند * همه این نعمت‌ها متعلق به اصحاب یمین است».
همسران مؤمنان در قیامت جوان می‌شوند و دیگر بار بعد از پیری و ناتوانی دنیا، به کمال زیبایی و طنازی درآمده و عاشقانه با همسرانشان در نعمت‌های بهشتی به سر می‌برند.
امام احمد از مقدام بن معدی کرب روایت می‌کند که رسول خداصفرمودند:
خداوندﻷشهید را با شش خصلت از دیگران جدا ساخته است:
۱- با اولین خونی که از او ریخته می‌شود گناهانش بخشیده و جایگاه خود را در بهشت مشاهده می‌کند.
۲- زیور و زینت ایمان به تن می‌کند.
۳- از عذاب قبر معاف شده و از فزع اکبر درامان می‌ماند.
۴- بر سرش تاج وقار گذارده می‌شود که هر یاقوت آن از تمام دنیا و آنچه در آن است، با ارزش‌تر است.
۵- با ٧۲ تن از حورالعین ازدواج می‌کند.
۶- برای هفتاد نفر از نزدیکانش شفاعت می‌کند.
در حدیثی که مسلم در صحیحش از محمدبن سیرین روایت کرده آمده است:
افتخار بکنید یا نکنید به یاد داشته باشید که در بهشت مردان از زنان بیشترند. ابوهریره در جواب گفت: مگر نه اینکه ابوالقاسم فرموده است:
«اولین گروهی که وارد بهشت می‌شوند، همچون ماه شب چهارده می‌درخشند و گروه بعدی همچون درخشان‌ترین ستاره نورانی در آسمان خواهند بود. هر فرد از آنها دو همسر دارند که مغز استخوان ساقشان را از زیر گوشت می‌‌بینند و در بهشت انسان مجرد وجود ندارد».
در صحیحین نیز از ابوهریره حدیثی در این معنا روایت شده است.
منظور این است که این دو همسر، از زنان دنیا هستند و همراه آنها تعداد کثیری از حورالعین خواهند بود[ ].
امام احمد از محمدبن سیرین از ابوهریرهساز پیامبر اکرمصروایت می‌کند که فرمودند:
«هر مرد بهشتی دو همسر از حوریان بهشتی دارد که هر کدامشان هفتاد لباس پوشیده است و استخوان ساقش از زیر لباسش نمایان است».
این احادیث هیچ‌گونه تعارضی با حدیثی که در صحیحین از عمران‌بن حصینساز رسول خداصروایت شده است ندارد که فرمودند:
«به بهشت نگاه کردم دیدم که بیشتر اهلش فقرایند، و به جهنم نگاه کردم دیدم که بیشتر اهلش زنانند».
چون امکان این وجود ندارد که آنها هم بیشتر اهل بهشت و هم بیشتر اهل جهنم باشند؛ یعنی وقتی با شفاعت‌های مختلف تعداد کثیری از آنها از جهنم خارج شده و به بهشت داخل گردند، به اکثریت اهل بهشت تبدیل می‌شوند[ ].
امام احمد از انس بن مالک روایت می‌کند که رسول خداصفرمودند:
«یک حرکت شبانه یا روزانه در راه خدا از دنیا و آنچه در آن است با ارزش‌تر است و مسافت کمان هر کدام از شما یا جای قدمش در بهشت از دنیا و آنچه در آن است بهتر است و اگر زنی از زنان بهشتی به زمین افکند بین زمین و آسمان را پر از عطر خواهند نمود، و همه جا را فراخواهند گرفت و روسریش از دنیا و آنچه در آن است بهتر است»[ ].