« وَمَا تَحْتَ الثَّرَى »
با شیخ شعراوی در بحث عالَم غیب و اعجاز علمی قرآن در این میدان باقی میمانیم، او میگوید:
اگر باز هم میخواهید تا از یک دلیل غیبی دیگر که در عین حال جلوهیی دیگر از معجزات علمی قرآن کریم را به نمایش میگذارد سخن بگوییم پس اینک توجّه کنید به آیهی ۶ از سورهی مبارکهی «طه» که میگوید:
﴿لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَمَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ ٦﴾[طه: ۶].
«هر چه در آسمانها و در زمین و در میان آنها و یا درون کرهی خاک موجود است همه ملک اوست».
چنانکه ملاحظه میکنیم خدایﻷدر این آیهی کریمه از موجودات و مخلوقات درون کره زمین به ﴿مَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ﴾تعبیر نموده است، اگر ما چهارده قرن قبل را که زمان نزول قرآن است در نظر بگیریم، میدانیم که در طول این قرنهای متمادی کسی از مفاهیم و مصادیق ﴿مَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ﴾آگاهی نداشت و همهی آنچه که در ﴿مَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ﴾و یا در زیر خاک وجود داشت، بر ما غیب و پوشیده بود. سپس خداوندأاراده کرد تا با کشف منابع و معادن زیرزمین، عالم غیب را برای ما به اثبات رساند، و در اینجا بود که دنیای عظیم ﴿مَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ﴾را بر ما مکشوف ساخت، ما دیدیم که زیر زمین انباشته از ذخایر معدنی است، انباشته از پترول، طلا، آهن و معادن نفیس دیگری است. و دیدیم که زیر زمین همچنان انباشته از آبهای جوفی میباشد. دنیای عظیم و عوالم غیبی محیر العقولی را در زیر زمین دیدیم که هرگز از وجود آن آگاهی قبلی نداشتهایم.
بنابراین پروردگار بزرگ بدینگونه دلیل دیگری بر وجود دنیای غیب را برای ما ارائه کرد زیرا هیچ کس در روی زمین نمیتواند ادعا کند که او گنجها و معادن زیر زمین را آفریده است. حتی تمام دانشمندان روی زمین هم نمیتوانند ادعا کنند که آنها مخترع دریاهای عظیم پترول در زیر زمین اند. البته ذخایر و معادن عظیم دیگری هم که بشر هنوز به کشف آنها قادر نگردیده، به یک باره از کتم عدم پدیدار نگشتهاند بلکه از همان آوان خلقت تکاملی زمین، در بطن آن موجود بوده اند اما پنهان از دیدگان و دریافتهای ما، تا خداوندأبا دلایل مادی برای ما اثبات کند که عالَم غیب موجود است، و با دلایل مادی اثبات نماید که عرصهی موجودات فراتر و بسیار فراتر از ساحهی مدرکات ما میباشد.