«باب التعوذ بعد دعاء الاستفتاح»
بابی است در بیان أعوذ بالله من الشیطان الرجیم گفتن بعد از دعای استفتاح
بدان که بعد از خواندن دعای استفتاح، سنت است أعوذ بالله من الشیطان الرجیم را گفتن، و این أعوذ بالله من الشیطان الرجیم گفتن سنت است نزد جمهور علما. بنابراین، قول خداوند متعال:
﴿فَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ ٩٨﴾[النحل: ۹۸].
معنای آن نزد جمهور علما: «إذا أرَدْتَ القِراءَةَ فاستَعِذْ» «وقتی که قصد قرائت قرآن نمودی به خدا پناه ببر از شر شیطان لعنتشده».
«وَرَوَيْنَا في سنن أبي داود والترمذي والنسائي وابن ماجه وغيرها: أن النَّبِیَّ جقالَ قَبْلَ القِراءةِ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ مِنْ نَفْخِهِ وَنَفْثِهِ وَهَمْزِهِ». «رسول الله صقبل از خواندن سورهی فاتحه فرمود: «أعوذ بالله من الشیطان الرجم، پناه میبرم به خدا از شر شیطان لعنتشده، از شر جنونآوردنش و تکبرآوردنش و شعر نامناسب بر زبانآوردنش». نفخه: جنونآوردنش. نفثه: تکبرآوردنش. همزه: شعر نامناسبآوردنش.
(فصل) بدان که گفتن أعوذ بالله تا آخر مستحب است و واجب نیست؛ اگر نگفت گنهکار نمیشود و نمازش باطل نمیشود و سجود سهو نمیخواهد. اعوذ بالله گفتن در همهی نمازها مستحب است، حتی در نماز جنازه هم گفتنش مستحب است، و سنتبودن أعوذ بالله من الشیطان الرجیم قبل از قراءت قرآن در نماز و در خارج از نماز به اجماع علما ثابت است.
(فصل) أعوذ بالله من الشیطان الرجیم گفتن در رکعت اولی به اتفاق علما مستحب است، و همچنین در رکعات باقی مستحب است، اگر در رکعت اولی أعوذ بالله نگفت در رکعت بعدی بگوید. بنابراین، أعوذ بالله تا آخر در همه رکعتهای نماز مستحب است، و در رکعت اولی مؤکدتر است، و أعوذ بالله من الشیطان الرجیم آهسته بگوید و اگرچه نماز جهریه باشد. ابوهریره سأعوذ بالله را بلند میخواند. و ابن عمر بأعوذ بالله را آهسته میخواند و معتمد همین است.