«باب استفتاح الدعاء بالحمد لله والصلاة على النبىج»
بابی است در بیان این که آغاز دعا را به حمد و ستایش خدای متعال و درود و سلام بر پیامبر صبگشاید
«رَوَيْنَا فِي سُنَنِ أبِي داود والترمذي والنسائي: «عَنْ فضالة بن عبيدس قال: سَمِعَ رسول اللهج رَجُلاً يَدْعُو فِي صَلاَتِه، لَمْ يُمَجِّدْ اللَّهَ تَعَالَى، وَلَمْ يُصَلِّ عَلَى النَّبِيِّ ج، فَقَالَ رسول اللهج: عَجِلَ هَذَا!. ثُمَّ دَعَاهُ، فَقَالَ له أو لِغَيْرِهِ: إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ فَلْيَبْدَأْ بِتَمْجِيْدِ رَبِّهِ جَلَّ وَعَزَّ وَالثَّنَاءِ عَلَيْه، ثُمَّ لْيُصَلِّ عَلَى النَّبِيِّ ج، ثُمَّ لْيَدْعُ بَعْدُ بِمَا شَاء». قال الترمذى: حديث حسن صحيح. «رسول الله صدعای مردی را شنید که در دعا نه ثنا و ستایش پروردگارش سبحانه وتعالی را به جا آورد، و نه درود و سلام بر رسول الله صفرستاد. فرمود: این مرد شتاب کرد آنگاه او را به سوی خود خواند و به او و یا به دیگری فرمود: هرگاه یکی از شما خواست دعا بکند اول تعظیم و ثنای پروردگارش سبحانه وتعالی را به جا آورد و سپس درود و سلام بر پیغمبر بفرستد و سپس دعا کند به آنچه می‌خواهد خدا به او بدهد».
«وَرَوَيْنَا فِي كتاب الترمذي عَنْ عمر بن الخطاب سقالَ: إن الدعاءَ موقوفٌ بين السماءِ والأرضِ لا يَصْعَدُ منه شيءٌ حتّى يُصَلِّيَ على نَبِيِّكَ ج». «عمر بن الخطاب سفرمود: دعا موقوف است میان آسمان و زمین، چیزی از آن به آسمان صعود نمی‌کند تا این که درود و سلام بر پیغمبرت صبفرستد».
امام نووی سفرمود: اجماع علما بر مستحب‌بودن شروع دعا به حمد و ثنای خدای متعال و درود و سلام بر پیغمبر است، و همچنان ختم دعا به حمد و ثنای خدای متعال و درود و سلام بر پیغمبر است، و احادیث و آثار در این باب بسیار و معروف است. والله أعلم.
و معلوم است که هرجا صلواتی بر رسول الله صوارد شده است صلوات بر آل اطهار نیز با آن آمده است.