بخش اول: تعریف توحید اسماء و صفات
بهترین امر در زندگی آن است که بنده نام‌ها و صفات مولا و سرورش را بشناسد، و دوست داشتنی‌ترین چیز دنیا در نظر او خداوند باشد، و وجودش را با ذکر نام‌ها و صفات پروردگار که در قرآن کریم و سنت پیامبرص ذکر شده است عطر آگین نماید.
در قرآن کریم بسیاری از نام‌های پروردگار ذکر شده است. از جمله خداوند می‌فرماید: ﴿وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ ٨٤﴾[الزخرف: ۴۸].
«و او حکیم و علیم است».
همچنین در بسیاری از آیات قرآن کریم صفات پروردگار ذکر شده است مانند آیه زیر: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ ٤﴾[التوبة: ۴].
«بی‌تردید خداوند پرهیزگاران را دوست دارد».
وظیفه ما در مقابل این نام‌ها و صفات چیست؟
مسلمان باید نام‌ها و صفات حقیقی پروردگار را آنگونه که شایسته جلال و عظمت اوست بشناسد و در این راه براساس کتاب خدا و سنت صحیح پیامبرص بدون تحریف، تمثیل و تعطیل عمل نماید. برخلاف اهل بدعت که همه یا تعدادی از اسماء و صفاتی را که خداوند برای خود اثبات کرده است، از سوی خودشان نفی می‌کنند، و در این کار براساس عقل‌های ناقص خودشان و آنچه دانشمندان‌شان تعیین می‌کنند، عمل می‌نمایند. مردم در اعتقاد و شناخت نام‌ها و صفات پروردگار سه دسته‌‌اند: