اول: اقسام امامیه به اعتبار [اهل] غلو [۶٩]و اعتدال.
برخی از علماء لفظ غلات، [غلوگرایان] را بر گروهی از طرفداران ائمه که در باب ربوبیت و الوهیت دچار غلو شدهاند – اطلاق نمودهاند، به این معنی آنان برخی صفات خداوند را برای مخلوقات خدا به کار بردهاند – از جمله ابوالحسن اشعری و ابن تیمیه و رازی، شیعه را به سه بخش تقسیم نمودهاند:
اول: غالیان (باطنیه مانند سبائیها و اسماعیلی).
دوم: امامیه رافضی.
سوم زیدی.
برخی با افزودن کیسانیه آنها را به چهار بخش تقسیم کردهاند، و در واقع تشیع دچار تغییرات فراوانی شده است. برخی جریانات آن به سمت باطنیه گرائید، و برخی هم از آن روی برتافته، و در میان این دو جریان درجاتی [متفاوتی] از غلو و اعتدال وجود داشتهاند.
میتوان شیعهى امامیه معاصر را به اعتبار غلو به [دستههای] زیر تقسیم کرد [٧۰]:
[۶٩] غلو: تجاوز از حد مشروع. نگا: الغلو في الدين: الغرياني ۱۱. [٧۰] نگا: مقالات الاسلامیین ۱/۶۵ – ۶۶، ۸۸، ۱۳۸) و مجموع فتاوی ابن تیمیه ۱۳/۴۳، اعتقاد فرق المسلمین و المشرکین ٧٧.