«شبهاتي پيرامون عقايد شرك‌آميز تودة مردم»
شبهاتی پیرامون عقاید مردم امروزی وجود دارند كه مستمسک گروهی از مردم در عقیده به جواز توسّل و استغاثه و استعانت به غیر خدا شده است و بر اساس آن، مسلكهای پوچ و بیهوده‌ای بنا نهاده‌اند كه فضای توحید خالص را آلوده و تیره ساخته و از رونق انداخته و بسیاری از مسلمانان امروزی را به جاهلیت تاریک و گمراه، دچار كرده‌اند.
و جالب اینجاست كه اكثر این مدّعیان، كسانی هستند كه خود را صاحبان علم و دین می‌دانند و همیشه با قرآن كریم و احادیث پیامبر جسر و كار دارند و با آیات و احادیث، استناد می‌كنند!!.
ما هر گاه در این موضوع‌ها وارد می‌شویم و یا سطری و چیزی در مورد آن می‌نویسیم، خستگی و رنجش ما را فرا می‌گیرد، كه مجبور هستیم با آن درگیر شده و بر آن غلبه كنیم؛ چون بحث و مجادله در این باره بسیار طول كشیده است با این حقیقت كاملاً روشن و راه مستقیم و درست آشكار است. به هر حال اینک به بیان برخی از این شبهات و جواب درستشان می‌پردازیم:
ـ می‌گویند: توده مردم معمولاً گناهكار و عاصی‌اند، و خداوند هم تنها دعای متّقین و پرهیزگاران را می‌پذیرد. پس اگر كسی كه بار سنگین گناهان و بدیها را بر دوش دارد، به پیشگاه پروردگارش برود، دعا و خواسته‌اش را اجابت نمی‌كند و وی را نمی‌بخشاید، و از طرفی چون صاحبان قبور ـ از قبیل: انبیاء، اولیاء و افراد صالح ـ و بندگان مقرّب خدا و آبرومند درگاهش هستند و در عمر خود، همیشه در طول راه خدا حركت كرده‌اند، لذا به فریاد خواندن و حاجت‌خواهی از آنان و پناه بردن به قبورشان هیچ ایرادی ندارد، و بر انسان لازم است كه این افراد را كه واسطه‌هایی مقبول در درگاه الهی هستند، برای خویش جستجو كنند!!.
ـ می‌گویند: بیگمان توسّل و استعانت به صاحبان قبور واجب است؛ زیرا بدون شک تأثیر صاحب قبر و مرده، قویتر از تأثیر زنده است، و صاحبان ضرایح و بندگان صالح خدا كه مرده‌اند، هر قدرت غیبی و تأثیری كه دارند، از خداوند گرفته‌اند. لذا می‌توانند به فریاد درماندگان برسند، مریضان را شفا دهند، به نازایان و عقیمان فرزند ببخشند و...!!.
ـ می‌گویند: جایز نیست كه این واسطه قرار دادن را شرک بدانیم، چون در اعمال بندگان آنچه ملاک عمل است، نیت است و كسانی كه توسّل و التجاء به صاحبان قبور می‌كنند، از آن اراده شرک نكرده و حتّی بدان راضی نشده‌اند!!.
ـ می‌گویند: تمام آیاتی كه در قرآن در این زمینه آمده و توسّل و استغاثه به غیر خدارا جایز ندانسته‌اند، همگی درباره مشركان جاهلی و بتهای سنگی‌شان نازل شده و تنها به آنها اختصاص داشته‌اند!!.
- می‌گویند: اصحاب پیامبر جو فقهاء و پیشوایان، همگی انبیاء و اولیاء را وسیله در پیشگاه خدا قرار می‌دادند و توسّل می‌نمودند. چنانچه عمر بن خطاب به عبّاس بعموی گرامی پیامبر جدر خشكسالی توسّل نمود!!.