ریشه‌های غلو و اندیشه‌های غالیان در تفکرات شیعی
﴿قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَا تَغۡلُواْ فِي دِينِكُمۡ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوٓاْ أَهۡوَآءَ قَوۡمٖ قَدۡ ضَلُّواْ مِن قَبۡلُ وَأَضَلُّواْ كَثِيرٗا وَضَلُّواْ عَن سَوَآءِ ٱلسَّبِيلِ ٧٧﴾[المائدة: ۷۷].
«بگو ای اهل کتاب در دین خود غلو(زیاده روی) نکنید و از هوسهای جمعیتی که پیشتر از این گمراه شدند و دیگران را گمراه کردند و از راه راست منحرف گشتند پیروی نکنید».
با عنایت به مفهوم صریح این آیه: یکی از راههایی که انسان را آرام آرام به وادی کفر و شرک می‌کشاند و از راه راست منحرف می‌کند زیاده روی و غلو است. و غلو طبق احادیث و روایات فراوان در هر امری حتی امور پسندیده نیز امکان‌پذیر است (حضرت علی: دو گروه نسبت به من هلاک شدند محب زیاده رو و دشمن) غلو یکی از پدیده‌هایی است که به نوعی نقطۀ مقابل عدالت بوده و به آرامی زمینه ساز حضور ظلم و ظلمت و تاریکی و کوری می‌شود. غلو ممکن است در ابتدا کوچک جلوه کند ولی در انتها انسان را به جاهای بسیار بدی می‌کشاند. متاسفانه در همان دوران امامان، افرادی خواسته یا ناخواسته آلت دست عده‌ای شدند تا متاسفانه شیعه به وضعیت اسف بار فعلی برسد.(در راس این افراد غالیان و پس از آنها به ترتیب مفوضه ـ روافض یا رافضی‌ها و سایر مذهب فاسده چون فطحی، واقفی، اسماعیلیه، کیسانیه، سبائیه و گروههای مانند موالی ایرانی ساکن کوفه وجود دارند البته درست است که در زمان فعلی بسیاری از این گروهها و مذاهب وجود نداشته یا از لحاظ عددی بسیار اندکند ولی در دوره امامان اکثریت با این عده بوده و روساء و علمای آنها کردند آنچه کردند برای نمونه جای پای اکثر این افراد فاسدالمذهب را در قدیمی‌ترین و معتبرترین کتب شیعه یعنی اصول کافی به وفور می‌بینیم اینک به عنوان نمونه جای پای اندیشه غالیان را در تفکرات شیعی نگاه کنید:
۱- چطور ممکن است نبی اکرم در آن گرمای شدید (غدیر) مردم را نگاه داشته باشد که بگوید فقط علی را دوست داشته باشید؟ پاسخ: غدیر خم بدون هیچگونه تردیدی در اواخر اسفند ماه بوده (احتمالا ۲۹ اسفند) و طبق بررسی ما از سایت هواشناسی عربستان در اسفند سال ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵هوای آنروز در شدیدترین و گرم‌ترین ساعات روز ۲۸ درجه سانتی گراد است! دیگر اینکه بسیاری از حجاج در مکه از بقیه جدا شده و رهسپار جنوب عربستان شدند و بسیاری در جحفه جدا شده بودند و..
۲- معنی کلمه مولی دوست و یاور است و به هیچ وجه خلافت و حکومت و جانشینی و امارت از هر ۲۷ معنی آن استنباط نمی‌شود ولی در اینجا نیز باز شاهد غلو و زیاده روی هستیم.
۳- ﴿إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُمۡ رَٰكِعُونَ ٥٥﴾[المائدة: ۵۵]. که طبق حدیث امام باقر: حضرت علی نیز داخل در لفظ مومنین است ولی شیعه می‌گوید منظور آیه فقط حضرت علی÷است.
۴- اعتقاد به پاره‌ای امور در مورد امامان: درست است که امامان شیعه انسان‌هایی متقی و پاک و پاکیزه و خداترس بوده‌اند ولی مفهومی که شیعه از عصمت امامان به دست می‌دهد این است که: امکان هیچگونه خطا، فراموشی و حتی اشتباه در گفتار و رفتار امامان وجود ندارد. اکنون با عنایت به اینکه حتی شیعه نیز معتقد است در رابطه با امامان، وحی در کار نیست و ما به تواتر در تاریخ صدر اسلام می‌بینیم که هرگاه پیامبرجمی‌خواسته دچار اشتباهی شود از طریق وحی مطلع می‌شده این سئوال پیش می‌آید که پس امامان چگونه متوجه می‌شده‌اند؟
۵- اموری مانند شفاعت و تقیه، مصلحت و... صحت دارد و هم از نظر عقلی و هم از نظر قرآن و روایات نبی اکرم، امری ثابت شده است ولی شیعه در اینجا نیز کار را به افراط کشانده و هر حدیث معارض با عقاید رایج را با چوب تقیه حراج کرده و هر گناهکاری را در پیشگاه خدا مستعد شفاعت دانسته و هر رفتاری از امامان را که برای آن پاسخی ندارند حمل بر مصلحت یا تقیه می‌کنند و...
۶- در ابتدای برخی زیارتنامه‌های جعلی (که رد پای غالیان در متن و سند آنها به خوبی پیداست) ثواب‌های شگفت‌انگیزی برای خواننده آن زیارتنامه در نظر گرفته شده است مانند ثواب دوهزار حج و دوهزار شهید که در بدر و احد شهید شده‌اند و....!!!! که فکر نمی‌کنم نیاز به توضیح داشته باشد.
۷- شیعه معتقد است پیامبر اکرمجفقط نظر لطف به چند نفر به خصوص داشته و به تبع آن خداوند نیز فقط آن عده معدود را مورد عنایت قرار می‌داده و به عنوان مثال: پیامبرجدر میان زنانش فقط خدیجه و از مردان فقط علی و از فرزندانش فقط فاطمه را دوست داشته است [۲۱۶]و در قرآن هر کجا ستایشی شده فقط منظور خانواده آخرین دختر آن پیامبرند و اگر نکوهشی شده فقط منظور ابوبکر و عمر بوده‌اند!.
۸- رفتارهای بسیار سبک سرانه و زشت و ناپسند به عنوان حب اهل بیت در عزاداریهای از قمه زنی گرفته تا زنجیر زنی و حتی سینه زنی که هر کودک دبستانی نیز متوجه جهالت و وحشی گری اینگونه رفتار می‌شود [۲۱۷]ولی وقتی هنوز علمای ما در استحباب قمه زنی مانده‌اند دیگر چه انتظاری از برخی عوام کالانعام می‌رود؟ در صورتیکه اندوه قلبی پس از کسب معرفت از شخصیت امام حسین÷و فهم علت رفتار ایشان در کربلا کافی است و اینکه انسان پس از هر محرمی تغییر کرده و روحیه‌ای ظلم ستیز‌تر پیدا کرده و از حالت بی‌تفاوتی و گوسفندی خارج شده و نگذارد هر انسان بی‌سر و پایی در هر اداره یا جای دیگری به او ظلم و ستم کند.
۹- در انتها توجه شما را به این نکته بسیار عجیب جلب می‌کنم که عدل یکی از اصول مذهب تشیع است (این اصل یعنی اصل عدل و اصل امامت جزو اصول دین سایر فرق و مذاهب اسلامی نیست) ولی تمامی مثالهای فوق در تضاد کامل با اصل عدل و عدالت قرار دارد چه خداوند را عادل بدانیم و چه نبی اکرم را، با اعتقادات شیعه این اصل نقض می‌شود. البته ممکن است نویسندگان فعلی شیعه در کتب خود به موارد فوق اشاره‌ای نداشته یا پاره‌ای از آنها را نقض و رد کنند ولی: ۱- آنچه از قدیم الایام و قرنهاست از طریق ملاهای منبری در سر مردم و توده عوام شیعه جا گرفته جز این است ۲- برخی از نویسندگان و علمای قدیمی شیعه به چنین مطالبی معتقد بوده‌اند ۳- اگر به میان توده شیعه بروی و از آنها پیرامون موارد فوق سئوال کنی چون آنها حقیقت را از طریق شما نشنیده‌اند و یا شما جرات گفتن حقیقت را با آنها نداشته اید آنها مطمئناً اکثر این موارد را تایید می‌کنند پس آنچه در کتابها می‌نویسند با واقعیت عینی و ملموس در متن جامعه بسیار متفاوت است.
[۲۱۶] براستی اگر اینها پارتی بازی نیست پس چه نامی می‌توان به آن داد؟ هر چند شیعه از بین انبوه کتب تاریخی می‌تواند مطالبی جمع‌آوری کند که مثلا اهل بیت فقط ۵ نفرند ولی این روایات روایات متضاد نیز دارد و در صحت و سقم راویان آن نیز جای بحث زیاد است. [۲۱۷] وقتی روزه که جزو فروع دین و حکمی مربوط به خداوند است را اگر بیمار بودی می‌توانی ترک کنی و روزه نگیری آیا مجازی به خاطر سایر امور به جسم و روحت صدمه وارد کنی؟