امامت یا نبوت؟
محققین شیعه در مورد امامان معتقدند که آنها: معصومند یعنی حتی مرتکب خطا و اشتباه نیز نمی‌شوند (البته بنا به عقیدۀ شیعه بدون ارتباط با وحی که این خود جای تعجب دارد زیرا پیامبر اکرم هرگاه مرتکب خطا یا اشتباهی می‌شدند از طریق وحی مطلع می‌شدند) دارای علم غیب هستند (باز هم بدون ارتباط با وحی!) و به نوعی تحت ارشاد و هدایت و راهنمایی الهی هستند (که شباهت زیادی به وحی دارد. البته طبق آیات قرآن هر انسان متقی می‌تواند تحت ارشاد الهی قرار گیرد) مرتباً دست به معجزات مختلفی زده‌اند و... اکنون با توجه به اینکه همه این موارد در پیامبران نیز وجود داشته است و با توجه به اینکه شیعه مقام امامت را بالاتر از نبوت می‌داند و با توجه به اعتقاد شیعه مبنی بر خلافت منصوص حضرت علی و غیبت و ظهور منجی، آری، با جمع بندی تمامی این موارد، شیعه اصل خاتمیت را به طور کامل، مخدوش کرده و از بین برده است. براستی آیا پیامبر به کسی نمی‌گویند که: به او وحی می‌شود، معجزه دارد، معصوم است، علم غیب می‌داند و... پس تغییر در اسم نمی‌تواند تغییری در مسمی بدهد و امامی که شما تعریف می‌کنید در حقیقت همان پیامبر حتی بالاتر از پیامبر است. دقت کنید که در قرآن در رابطه با پیامبر اکرمجآمده که: خاتم الرسل: آخرین فرستاده. و رسول یعنی کسی که حامل پیامی برای بشریت بوده و وظیفه‌ای نو و تازه به عهده دارد. شیعه دقیقاً این شرایط را برای حضرت علی و حضرت مهدی قائل است آن هم تحت فرمان مستقیم الهی. به همین دلیل نص در امامت و نص در غیبت با نص صریح خاتمیت در تناقضی شدید و آشکار است.