پروتکل تخریب حرمین شریفین

۱-كشتار حجاج در بين صفا و مروه

نص روایت: «كأنّي بحمران بن أعين وميسر بن عبد العزيز يخبطان النّاس بأسيافهما بين الصّفا والمروة» [٩۸].

«گویی حمران بن أعین و میسر بن عبدالعزیز را بین صفا و مروه می‌بینم که با شمشیرهایشان مردم را فرو می‌کوبند».

این «پروتکل»، طرح پیش‌بینی شده‌ی مهدیی است، که صدها سال است چشم به راه قیامش هستند، و از قدیم الزّمان رؤیای تحقق، طرح و پروژه‌هایش را می‌بینند، و بعد از اینکه‌ غیبت «مهدی منتظر» به‌ دارزا کشید و از ظهور و قیام وی مأیوس و نومید شدند، طرفداران نظریه‌ی عموم «ولایت فقیه» - که به معنی نقل وظایف و امور مربوط به مهدی به فقیه شیعه است - کلیه‌ی کارهای مهم او از جمله‌: «پروتکل» قتل و کشتار حجّاج را به‌ مرحله‌ی اجرا درآوردند. همان‌گونه که خمینی خود به نیابت از مهدی تشکیل دولت و ریاست آن را به عهده گرفت، در حالی که در مذهب اثنی‌عشریه ‌این کار از مهمترین محرّمات محسوب می‌شد [٩٩].

ولی ایشان با این حال نیز آن‌را هتک نمود و با نیاکان گذشته‌ی خود و اصول مذهبش مخالفت کرد، پس کارهای دیگری که ساده‌ترین‌شان قتل و کشتار مخالفین (سایر مسلمانان) است، چه‌ حال و وضعی به‌ خود می‌گیرند. برای همین است که در مذهب آنها - همان‌گونه که بعداً در موضوع غیبت بدان می‌پردازیم - ترور و قتلهای پنهانی مشروع است، و معتقد هستند که‌ بعد از برگشتن امام غائب آشکارا عموم مسلمانان را به‌ قتل می‌رسانند، اما خمینی این «امام غائب» را در شکل فقیه شیعه ظاهر ساخت و خود به نام نائب کلی «امام مهدی» قتل و قصابی را به‌ راه انداخت، این در حالی است که مردم همچنان با نگاهی ساده به گفته‌های رافضیه راجع به‌ مهدی و بازگشت و ظهور وی می‌نگرند، چون مهدی معدوم و غیر موجود است، ولی مذهب جدید «ولایت فقیه» این پدیده‌ را به‌ یک مسأله‌ جدّی و واقعی تبدیل کرده‌ است.

این پروتکلی که در دست خواننده قرار دارد، از جمله نصوص و روایات سرّی و مقدّس ایشان است که بعد از دستیابی به‌ قدرت و شوکت آن را آشکار نمودند [۱۰۰].

این از جمله نصوص و روایات بسیار مهم و خطیر و از رؤیاهای قدیمی آیات عظام است که مردم را به فرا رسیدنش امیدوار می‌ساختند، از این‌رو اهداف و آرمانهایشان را در یک شورش خونین می‌بینند، تا بعد از آن مرحله‌ی کشتار خونین امّت اسلامی را شروع و به اجرا درآورند، و این فرقه‌ی کینه‌توز - همان‌گونه که در روایت بدان اشاره‌ شد- برای اجرای این کار، شریف‌ترین مکان («بیت‌الله» الحرام) را برگزیده‌اند؛ بنابر این، طرفدارانشان را به فتنه و آشوبی بزرگ در آینده وعده می‌دهند؛ تا جایی که نام برخی از افراد قاتل در این فتنه را ذکر می‌کنند، اما تا وقتی که‌ حکومتی را تشکیل می‌دهند اجرای این «پروتکل» سرّی را متوقف نمودند.

آنان به پیروانشان می‌گویند: در آخرالزّمان دولتی تشکیل خواهد شد که توسّط آن، این نقشه و دسیسه‌ها محقّق خواهد شد، و می‌گویند: «دولت ما آخرین دولت است» [۱۰۱].

بزرگترین خطری که لازم است همه‌ی مسلمانان بدان آشنا گردند این است که به موجب مذهب جدید دولت آخوندها - مبنی بر انتقال همه وظایف و مأموریتهای مهدی به فقیه شیعه - این پروتکل (قتل و کشتار اهل سنّت) اجرا خواهد گردید. بدون شک تعیین مسجد الحرام، و فاصله‌ی بین صفا و مروه برای کشتار و قتل عام، دلیل مؤکدی است بر این‌که‌ مسلمانان و از جمله حجّاج «بیت‌الله» الحرام هدف اصلی این کشتار می‌باشند، و این چیزی است که‌ رؤیای اجرای آن‌را می‌بینند، و برایش طرح و نقشه می‌کشند. و آن حوادثی که در سال (۱۴۰٧هـ) در شهر مکه‌ی مکرّمه اتفاق افتاد، ظاهراً مقدّمه‌ی این طرح و اقدام بود، که خداوند متعال آمال و آرزوهایشان را ناکام ساخت [۱۰۲].

و عملیات کشتار مردم در حرم کعبه توسط شیعیان (قرامطه) تطبیق و اجرای این مبدأ اعتقادی شیعه بود. همان‌گونه که در کتابهای تاریخی، در بحث حوادث سال (۳۱٧هـ) اخبار این حوادث نوشته شده است.

[٩۸] بحارالانوارمجلسی ۵۳/۴۰، که آن را به کتاب الاختصاص مفید نسبت می‌دهد. [٩٩] نگا: ص۳٩-۴۰ همین کتاب. [۱۰۰] حال آنکه بزرگان قدیم شیعه وقتی که درباره‌ی غیبت چیزی می‌نوشتند به کتمان و پنهان‌کاری از نااهل توصیه می‌کردند. «الغيبة» نعمانی از مراجع قرن سوّم ص۱٧. [۱۰۱] الارشاد مفید ص۳۴۴، اعلام الوری طبرسی ص۴۳۲. [۱۰۲] مطالب فوق در چاپ نخست این کتاب نوشته شده بود، ولی بعد از آن در سال ۱۴۰٩هـانفجارهائی به وقوع پیوست و برخی از حجّاج «بیت‌الله» قربانی آن شدند، و خداوند سبحان پرده‌ از چهره‌ی جنایتکاران برداشت، و معلوم ساخت که همه‌ی آنها رافضیه هستند، و این تصدیق کننده‌ی مطالبی است که قبلا یادآوری کردیم. برای حفظ خانه‌ی پاک خداوند تنها از او کمک می‌خواهیم، و برای کشف شرّ این زندیقان ضد دین به او توکل می‌نماییم.