پروتکل تخریب حرمین شریفین

فرشته پيش زائران حسين می‌رود، و خـدا با آنها مناجات می‌كند

مبالغه و گزافه‌گویی شیعه پیرامون فضائل زیارت حسین و دیگر ائمه، به جایی می‌رسد که قابل تصوّر نیست و هیچ عاقلی قبول نمی‌کند.

جعفر می‌گوید: «من خرج من منزله يريد زيارة قبر الحسين، كتب الله له بكلّ خطوة حسنة...إلى أن قال: وإذا قضى مناسكه أتاه ملك فقال له: أنا رسول ربّك يقرئك السّلام، ويقول لك استأنف فقد غفر لك ما مضی» [۲٧۱].

«هر کس به منظور زیارت قبر حسین از منزل خارج شود، برای هر قدمی که بر می‌دارد خدا برایش حسنه‌ای می‌نویسند. تا این‌که‌ می‌گوید: وقتی که مناسک را تمام کرد، فرشته‌ای نزد او می‌آید و به او می‌گوید: من فرستاده‌ی پروردگارت هستم تا سلام خدا را به تو ابلاغ کنم، از نو شروع کن خدا فرمود همه گناهان گذشته‌اش را عفو کردم».

پس ملائکه با زائران حسین روبه‌رو می‌شوند، و سلام خدا را به آنها ابلاغ می‌کنند، و سند عفو گناهان را در میانشان توزیع می‌کنند. این ادعاها خیلی از جنون و دیوانگی بالاتر است، و از این هم بزرگتر و بالاتر، جسارت و گستاخی نسبت دروغ و افتراهایشان به خداوند است، آنجا که می‌گویند: خدا با زائران حسین با نجوا و دَرگوش سخن می‌گوید.

روایت می‌گوید: «فإذا أتاه ناجاه الله فقال: عبدي سلني أعطك، ادعني أجبك» [۲٧۲]. «وقتی زائر نزد قبر می‌آید، خدا درِ گوشی به‌ او می‌گوید: بنده‌ام از من بخواه تا به تو ببخشم، و دعا کن تا اجابت کنم».

این‌چنین دروغ‌پردازی می‌کنند و آن‌را به خدا نسبت می‌دهند، و تنها کسانی بر خدا دروغ می‌بندند که ‌ایمان نمی‌آورند. حال آنکه آنها در مورد کلام خدا مذهب اهل تعطیل را دارند، و کلام را صفت خدا نمی‌دانند، ولی کلام و نجوا را به دروغ به خدا نسبت می‌دهند؛ و این افترائی خطیر و بهتانی بس بزرگ است.

شیعه همچون عادت همیشگی، به همین مقدار غلو اکتفاء نکرده‌اند، بلکه - پناه بر خدا- ادعا می‌کنند که خداوند متعال خودش نیز همراه با شیعه به زیارت قبر ائمه می‌رود؛ مجلسی می‌گوید: «إنّ قبر أمير المؤمنين يزوره الله مع الملائكة، ويزوره الأنبياء، ويزوره المؤمنون» [۲٧۳].

«خدا و فرشتگان همراه مؤمنان قبر امیرالمؤمنین را زیارت می‌کنند!!».

سخن بزرگی است که از دهانشان بیرون می‌آید، و قلمهایشان می‌نویسد، که جز دروغ چیزی نمی‌گویند.

[۲٧۱] تهذیب التهذیب: طوسی ۲/۱۴، کامل الزیارات ص۱۳۲، ثواب الاعمال ص۵۱، وسائل الشیعة ۱۰/۳۴۱-۳۴۲. [۲٧۲] کامل الزیارات ص۱۳۲، وسائل الشیعة ۱۰/۳۴۲، نگا: ثواب الأعمال ص ۵۱. [۲٧۳] بحار۱۰۰/۲۵۸.