ب- نماز خواندن در کنار قبر
از جمله مناسک زیارت قبر و بارگاه‌ها، ادای دو رکعت نماز یا بیشتر است، که گاهی رو به قبر می‌ایستند، و برای هر رکعت نمازی که برای قبر می‌خوانند صدها برابر حج «بیت‌الله» فضیلت و ثواب تعیین کرده‌اند؛ همان‌گونه که در روایات ایشان آمده است: «الصّلاة في حرم الحسين لك بكلّ ركعة تركعها عنده كثواب من حجّ ألف حجّة، واعتمر ألف عمرة، وأعتق ألف رقبة، وكأنّما وقف في سبيل الله ألف ألف مرّة مع نبيّ مرسل» [۲۸۴].
«هر رکعت نماز در حرم حسین ثواب هزار حج و هزار عمره، و آزاد کردن هزار برده، دارد و مانند این است که هزار هزار (یک ملیون) دفعه همراه با یکی از پیامبران مرسل به جهاد در راه خدا رفته باشد».
این ثواب ملیونی به زیارت قبر حسین اختصاص ندارد، بلکه قبر همه ائمّه به همان صورت هستند، همان‌گونه که در «بحارالانوار» روایت کرده‌اند:
«من زار قبر الرّضا أو واحداً من الأئمّة، فصلّى عنده فإنّه يكتب له، وله بكلّ خطوة مائة حجّة ومائة عمرة، وعتق مائة رقبة في سبيل الله، وكُتب له مائة حسنة، وحطّ عنه مائة سيّئة» [۲۸۵].
«هر کس قبر رضا، یا هرکدام از ائمّه را زیارت کند، (علاوه بر ثواب مذکور در روایت قبل) خدا برای هر قدم که در راه زیارت بر می‌دارد صد حجّ و صد عمره، و آزاد کردن صد برده، و صد حسنه، و پاک شدن صد گناه، را برایش می‌نویسد».
ببین چطور زیارت قبر را بر حج «بیت‌الله شریف» برتری داده، و شرک را بر توحید مقدّم می‌دارند، همان‌گونه که در قدیم مشرکین ادعا می‌کردند که دینشان از دین خدا بهتر است، و از کسانى که ایمان آورده‌اند راه یافتهترند.
کسانی که قبر را به مسجد و برای عبادت برگزیده‌اند، بر زبان رسول خداصمورد نفرین و لعنت قرار گرفته‌اند،آنجا که می‌فرماید: «لعنة الله على اليهود والنّصاری اتّخذوا قبور أنبيائهم مساجد» [۲۸۶].
«لعنت خدا بر یهود و نصاری، قبر انبیاء خود را به عنوان مسجد و محل عبادت قرار دادند».
همچنین در صحیحین روایت شده که در بیماری وفات رسول خداصآراستگی و تصاویر یکی از کلیساهای حبشه را برایش توصیف کردند، پس فرمود: «إنّ أولئك إذا مات فيهم الرّجل الصالح بنو على قبره مسجداً وصوّروا له تلك التّصاوير، أولئك شرار النّاس عند الله» [۲۸٧].
«آنها کسانی بودند که هرگاه مرد صالحی در میانشان وفات می‌کرد، بر روی قبرش مسجدی می‌ساختند، و چنین تصاویری را در آن نقّاشی می‌کردند، آنها در قیامت نزد خدا بدترین مردم هستند».
همچنین در کتابهای اثنی عشریه از قرار دادن قبر به عنوان مسجد و محل عبادت نهی شده، امّا مراجعشان آنها را تأویل می‌کنند، همان‌گونه که بیان خواهد شد.
[۲۸۴] الوافي، جلددوّم ۸/۲۳۴. [۲۸۵] بحار۱۰۰/۱۳٧. بارگاه امام رضا یکی از مهمترین اماکن مقدسه‌ی شیعه است، وبر روی آن گنبدی است که با طلا و جواهرات آن را مزین و آراسته‌اند. چون ضریح و بارگاه و اهتمام به آنها، و نذر برای آن، بخشی از اصول دین شیعه است.مشاهداتی فی ایران، عبدالله فیاض ص۱۰۲). [۲۸۶] صحیح بخاری باب: ۵۵، ۱/۵۳۲ بخاری با فتح الباري والجنائز۳/۲۰۰، و باب ماجاء في قبرالنبي .....۳/۲۵۵، والانبياء باب ما ذكر عن بني اسرائيل ۶/۲٩۴، وباب مرض النبی ووفاته: ۸/۱۴۰، واللباس في باب الاكيسة والخمائل:۱۰/۲٧٧، وصحيح مسلم كتاب المساجد، باب النهي عن بناء المساجد علی القبور ۳٧۶-۳٧٧، ومسند احمد ۱/۲۱۸، ۶/۸۰، ۸۴، ۱۲۱، ۱۴۶، ۲۲٩، ۲۵۲، ۲۵۵، ۲٧۵، ودارمي كتاب الصلاة، باب النهي عن اتخاذ القبور مساجد ۱/۳۲۶ وغیره. [۲۸٧] بخاری: کتاب الصلاة، باب هل تنبش قبور مشرکی الجاهلیة ویتخذ مکانها مساجد ۱/۵۲۳ بخار با فتح الباری)، و باب الصلاة فی البیعة ۱/۵۳۱، وفی الجنائز۲/۲۰۸. ومسلم ۱/۳٧۵-۳٧۶، وأبوعوانة در مسند ۱/۴۰۰-۴۰۱، وأحمد۶/۵۱، وبیهقی ۴/۸۰.