۲- قطع دست و پای كارداران حرم مكّه:
نص روایت شیعه در این موضوع بدین قراراست:
«كيف بكم (يعني الحجبة على الكعبة كما يعبر النص) لو قَد قطعتُ أيديكم وأرجُلكم وعلّقت في الكعبة، ثمّ يقال لكم: نادوا نحن سرّاق الكعبة» [۱۰۳].
«ای کارگذاران کعبه! اگر دست و پاهایتان را قطع کنم، و در کعبه آویزان‌تان کنم، سپس به شما گفته شود: بگویید ما دزدان کعبه هستیم. چه حالی خواهی داشت؟».
روایت دوّم می‌گوید: «إذا قام المهدي هدم المسجد الحرام، وقطع أيدي بني شيبة وعلّقها بالكعبة، وكتب عليها: هؤلاء سرقة الكعبة» [۱۰۴].
«مهدی بعد از قیام مسجد الحرام را منهدم می‌کند، و دست بنی شیبه را قطع می‌نماید و بر کعبه آویزان می‌کند و روی آن می‌نویسد: این‌ها دُزدان کعبه هستند».
روایت سوّم می‌گوید: «يجرّد السّيف على عاتقه ثمانية أشهر، يقتل هرجاً، فأوّل ما يبدأ ببني شيبة، فيقطع أيديهم ويعلّقها في الكعبة وينادي مناديه: هؤلاء سُرّاق الله، ثمّ يتناول قريشاً، فلا يأخذ منها إلاّ السّيف، ولا يُعطيها إلاّ السّيِف» [۱۰۵].
«مهدی در طول هشت ماه شمشیر برهنه‌ای را بر شانه‌اش می‌گذارد و هرج و مرج را به قتل می‌رساند. قبیله‌ی بنو شیبه نخستین کسانی هستند که دست و پاهایشان را قطع می‌کند و بر کعبه آویزان می‌کند، و منادی او ندا سر می‌دهد و می‌گوید: ایشان از خدا دزدی کرده‌اند، سپس قریش را به قتل می‌رساند و جز شمشیر چیزی میان آنها رد و بدل نمی‌شود».
این روایات تقریباً در قرن دوّم ساخته شده‌اند، به دلیل این‌که این‌ها به جعفر نسبت داده شده‌اند که متوفّای سال(۱۴۸هـ) می‌باشد، و احتمال این هم هست که بعد از آن جعل شده باشند. به هرحال، این تصویری از علاقه و رغبت شدید این فرقه به گرفتن انتقام از مسلمانان اصلاحگر عصر تابعین است، که هم‌جوار حرم و متولّیان شؤون حرمین هستند.
این آرمان و خواسته‌ای است که تمنای تحقّقش را دارند، و به پیروانشان وعده داده‌اند که وقتی «قائم» ظهور کرد و دولت را تشکیل داد، این قتل و کشتار را انجام می‌دهد. ولی وقتی که غیبت «قائم» بسیار طول کشید، حکومتی را به نام وی تشکیل دادند و مراجع شیعه به نیابت او بر آن حکومت می‌کنند، و بر خلاف اصول مذهب اثنی‌عشریه عمل کردند، که فرمان می‌دهد: «همچنان منتظر مهدی بمانند و از قیام و شورش دوری جویند و هرکس با این امر مخالفت ورزد کافر شمرده می‌شود [۱۰۶].
ولی چرا کارگذاران و خادمین حرمین را به تعذیب و شکنجه اختصاص داده‌اند؟
آیا به خاطر این است که امور حجّاج را تنظیم می‌نمایند، و مشاعر حج را برای استقبال از زائران «بیت‌الله» مهیا می‌کنند؟ این مسأله که برای فرقه‌ی شیعه ناخوشایند است، زیرا او خواهان آشفتگی و نابسامانی «مشعرالحرام» است و می‌خواهد انسجام و هماهنگی حجّاج را برهم زند و حجشان را باطل گرداند، چون کعبه را رقیب مشاهد و زیارتگاه‌ها و کعبه‌های خود می‌دانند. یا به این خاطر آنها را به کشتارهای خونین اختصاص داده‌اند، زیرا کارگذاران «بیت‌الله» از عرب «بنی شیبه» هستند؟ نژاد عرب در روایات و نصوص سرّی و مقدّس آنها، از هیچ تحقیر و توهینی بی‌بهره نیستند، برای همین است که عرب را به قتل و کشتاری وحشتناک و سهمگین و فراگیر تهدید می‌کنند، و به محض تأسیس و تشکیل دولت همگی را به قتل می‌رسانند.
به هرحال، این نص بیانگر نیات و اهداف روافض نسبت به حرم الهی و حجّاج «بیت‌الله» و خادمین حرم است. آیا کسی هست که قبل از وقوع حادثه و از دست دادن وقت و فرصت یادآور و متذکر شود؟!!
[۱۰۳] الغیبة نعمانی ص۱۵۶. [۱۰۴] «الارشاد» نوشته‌ی: مفیدص۴۱۱، «الغیبة» نوشته‌ی: طوسی ص۲۸۲. [۱۰۵] الغيبة ص۲۰٩. [۱۰۶] نگا: ص ۳٩-۴۰ همین کتاب.