ایوب÷
چنان‌که ابن هشام می‌گوید ایوب÷از سرزمین روم است و نسب وی به ابراهیم÷می‌رسد. دارایی فراوان او از قبیل شتر و گوسفند و بردگان و زمین و نیز دارای فرزندان و خانواده بسیار بود. خداوند او را به بیماری مبتلا نمود و همه‌ی آن‌ها را از دست داد، کلیه‌ی اعضای بدنش بیمار شد، عضوی از بدنش نماند جز قلب و زبان که با آن‌ها خداوند را ذکر می‌کرد و با این وصف او شکیبا و مخلص بود، شب و روز خداوند را ذکر می‌کرد.
بیماری ایوب÷طولانی شد و همه‌ی مردم از وی کناره‌گیری نمودند و از شهر رانده شد و در مکان نامناسب سکونت داده شد، تمامی مردم جز همسر نیکوکارش که ایوب از قدیم در حق وی نیکی و دل‌سوزی کرده بود از او جدا شدند. و در مورد مدت بیماری گفته شده سه سال طول کشیده و گفته شده هفت سال و چند ماه و گفته شده هیجده سال بوده است. در این مدت همه‌ی گوشت بدنش ریخته شده و از بدنش جز استخوان چیزی نماند، و همه‌ی این‌ها جز شکیبایی و ایمان وی به آفریدگارش و اعتماد به او و سپاس و شکر بر آن‌چه که او را مورد آزمایش قرار داده بود نیفزود. خداوند مصیبت و شکیبایی ایوب را بزرگ‌ترین نمونه‌ی برای شکیبایان توکل کرده بر خداوند بلند‌مرتبه یاد کرده است. و پس از این‌که بیماری در او باقی ماند چاره ندید جز پناه بردن به خداوند که بیماری را از او دور کند و بیماریش را برطرف سازد، خداوند دعایش را پذیرفت و او را از بیماری نجات داد و سختی را از او برطرف نمود:
﴿۞وَأَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ ٨٣ فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَكَشَفۡنَا مَا بِهِۦ مِن ضُرّٖۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰبِدِينَ ٨٤﴾[الأنبیاء: ۸۳- ۸۴].
«و یادکن ایوب را آن‌گاه که پروردگار خود را به فریاد خواند، (و گفت پروردگارا) گرفتاری (بیماری) بر من روی آورده و تو مهربان‌ترین مهربانان هستی. دعایش را پذیرفتیم و گرفتاری (بیماری) را از وی برطرف نمودیم، و به جای اولاد و اموالی که از دست داده بود دو برابر به او دادیم، رحمتی از جانب ماست و یادآوری برای پرستش‌کنندگان است».