۳- آیاتی در بردارنده‌ی آزمایش به خوبی و بدی، هر دو
﴿إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ﴾[القلم: ۱۷].
«ما آنان را بیازمودیم، چنان‌که آزموده بودیم صاحبان باغ را».
﴿وَبَلَوۡنَٰهُم بِٱلۡحَسَنَٰتِ وَٱلسَّئَِّاتِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ ١٦٨﴾[الأعراف: ۱۶۸].
«و آنان را با نیکی‌ها (نعمت‌ها) و بدی‌ها (مشقت‌ها) آزموده‌ایم، باشد که (به راه راست) بازگردند».
﴿وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ ٣٥﴾[الأنبیاء: ۳۵].
«و شما را از راه آزمایش به بد (سختی) و نیک (آسودگی) می‌آزماییم».
﴿وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡ﴾[المائدة: ۴۸].
«و اگر خدا می‌خواست شما را یک امت قرار می‌داد، ولی می‌خواهد شما را در آن‌چه به شما داده بیازماید».
﴿لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡ﴾[الأنعام: ۱۶۵].
«تا شما را در آن‌چه به شما داده بیازماید».