بیعت عقبه اول و دوم
(آن سال گذشت) و چون سال دوم موسم حج فرا رسید دوازده نفر (ده نفر از خزرج و دو نفر از اوس) از انصار مدینه به مکه آمدند و در عقبه با پیامبرصملاقات و بیعت کردند و مفاد این پیمان چنین بود: برای خدا شریکی قائل نشوند دزدی نکنند، مرتکب زنا نشوند، فرزندان خود را نکشند، بهتان و افترا به کسی نزنند و در کارهای نیک نافرمانی پیامبرصنکنند.
پس از انجام این بیعت، در وقت بازگشت این هیأت به مدینه، رسول خداصمصعب بن عمیر بن هاشم بن عبدمنافسرا همراهشان به مدینه فرستاد تا قرآن و دستورات و فرامین الهی را به آن‌ها بیاموزد. و این ملاقات و بیعت به نسبت رسول خداصبرون شدن از سختی‌های موجود بود و بدین وسیله اسلام در شهر یثرب منتشر شد و این بیعت معروف به بیعت عقبه اولی است. مصعب که (موفقیت زیادی نصیبش شده بود) پس از چندی در سال آینده در موسم حج به همراه ۷۳ مرد و زن از انصار مسلمان به مکه بازگشت.
رسول خداصمقرر نمودند که با آن‌ها در عقبه ملاقات کند و در این دیدار پیامبرصبا عمویش عباس بن عبدالمطلب به دیدار آن‌ها آمد و پیمانی با آنان منعقد نمود. مفاد این بیعت (پیمان) که معروف به پیمان عقبه دوم است بدین قرار است: پیامبرصفرمود: پیمان من با شما این است که: «باید همان‌طور که از زنان و فرزندان خود دفاع می‌کنید از من نیز دفاع کنید». همگی آنان با پیامبرصبیعت کردند و از پیامبرصاطمینان یافتند که آن‌ها را رها نکند و به سوی قوم خود برگردد و پیامبر به آن‌ها اطمینان داد.
گفتند: ای رسول خدا، میان ما و یهود پیمان‌هایی بسته شد که بدین ترتیب آن‌ها را قطع خواهیم کرد، چنان نباشد که شما بعد از پیروزی بر دشمنانت ما را رها کرده و به سوی قوم خود بازگردی. پیامبرصفرمود: «خون من خون شما و گذشت من گذشت شماست، من از شما هستم و شما از من هستید، می‌جنگم با هر که شما بجنگید و صلح می‌کنم با هر که شما صلح کنید».