مقدمه
بسم الله الرحمن الرحيم
اسلام نام است براى دینى که الله تعالی توسط پیامبر اکرم محمد جبخاطر رهنمود بشریت بسوى سعادت دوجهان فرستاده است.
پروردگار جهان در این رسالت شریعتى را تعیین وتبیین فرموده است که همۀ جوانب زندگى انسان را از هرلحاظ دربر می‌گیرد.
این شریعت با قوانین و مقررات کلى و با احکام تفصیلى خود نیازمندى‌هاى زندگى انسان را از زمان نخستین رسالت تا پایان درنظر گرفته است، وداراى بخش‌هاى تکلیفى متعددى است که مبنایشان براساس عقیده است که شامل ایمان به خداوند وملایک وکتاب‌هاى آسمانى وپیامبران الهى وجهان پس از مرگ و... می‌باشد.
پس از آن بخش عبادات است که در جهت تقرب هرچه بیشتر به خداوند ونشانه‌اى برصداقت در ایمان مى‌باشد.
بخش دیگر آن بخش حکومتى وادارى است که از طریق آن به ادارۀ هرچه بهتر زندگى در همۀ ابعاد آن پرداخته مى‌شود، وروابط اجتماعى، اقتصادى و .... از طریق آن وبر اساس عدالت وحکمت تنظیم مى‌گردد: ﴿ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلۡإِسۡلَٰمَ دِينٗاۚ﴾[المائدة: ۳].
«امروز دین را برای شما کامل نمودم، ونعمت خود را بر شما اتمام نموده واسلام را به عنوان دین برگزیدم».
بنابر این نباید یک مؤمن گمان کند که این دین داراى نقصى است که باید تکمیل شود تا نقص از میان برخیزد، ویا اینکه این آیین یک آیین محلى وزمانى بوده، ترقى وتحول مى‌طلبد. ویا اینکه این آیین بعد ویا ابعادى از زندگى انسان را دربر داشته، ودر ابعاد دیگر از نظام‌ها وقانون‌هاى دیگر اقتباس مى‌نماید.
اگر شخصى چنین گمان برد، مؤمن نیست، وبه کمال این دین ایمان ندارد، ومعترف به صدق وصداقت خدا نمى‌باشد. خداوند چنین عمل منافقانه را تبعیض ودو گانگى در ایمان معرفى نموده می‌فرماید:
﴿أَفَتُؤۡمِنُونَ بِبَعۡضِ ٱلۡكِتَٰبِ وَتَكۡفُرُونَ بِبَعۡضٖۚ﴾[البقرة: ۸۵].
«آیا به بعضى از دستورات کتاب الهى ایمان مى‌آورید، ونسبت به بعضى کافر مى‌شوید؟»