عدالت در امورخانوادگی:
الف- عدالت دربارۀ همسران:
قرآن کریم همانگونه که به طور عام وهمه جانبه به اجرای عدالت دستور داده، ودر امورخاص وخانوادگی نیز در مورد مراعات آن سفارش داده است. چنانچه در مورد تعدد زوجات مراعات عدالت را شرط اساسی مشروعیت آن قرارداده میفرماید: ﴿فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تَعۡدِلُواْ فَوَٰحِدَةً ﴾[النساء: ۳].
«اگرنگران هستید که عدالت را برپا کرده نمیتوانید، به یک همسر اکتفاکنید».
منظور از عدالت دربارۀ همسران رعایت دادگری در امور زندگی است، از قبیل دادگری در نفقه، تقسیم اوقات هم خوابگی، توجه، ودیگرمسایل زندگی که انسان توانائی آن را دارد.
این عدالت شامل محبت قلبی وعلاقۀ درونی انسان نمیباشد؛ زیرا تمایل قلبی وعلاقۀ بیشتر درونی به یکی از آنها موضوع طبیعی است که خارج از قدرت انسان میباشد: ﴿وَلَن تَسۡتَطِيعُوٓاْ أَن تَعۡدِلُواْ بَيۡنَ ٱلنِّسَآءِ وَلَوۡ حَرَصۡتُمۡۖ﴾[النساء: ۱۲٩].
«شما نمیتوانید از نظر محبت میان زنان دادگری کامل برقرارکنید، هرچند که رغبت وعلاقه به دادگری داشته باشید».