ب- بیعت اطاعت:
هرگاه عقد بیعت توسط بیعت اهل حل وعقد منعقد گردید، در این صورت بیعت تمام شده، وشخصی که با وی بیعت صورت گرفته، متولی امر بوده، اطاعت از وی واجب شده است.
وبعد از آن بیعت سایر مردم باوی بیعت بر اطاعت است، نه برای عقد خلافت.
بنا براین، در این حالت برایش جایز است که مردم باقی مانده را به بیعت کردن مجبور سازد؛ زیرا این در واقع مجبور ساختن بر اطاعت از حاکم شرعی می‌باشد که اطاعت از وی برمردم شرعاً واجب است.
دلیل این دو نوع بیعت، بیعت با خلفای راشدین است؛ زیرا مطالعۀ تاریخ خلفای راشدین ونحوۀ گزینش آنان، تحقیق وبررسی روایات در این زمینه نشان می‌دهد که نحوۀ انتخاب خلفا از طریق بیعت اهل حل وعقد مدینه (پایتخت دولت اسلامی) صورت گرفته، سپس سایر اهل مدینه بیعت بر اطاعت کردند، این عملکرد خلفای راشدین، واتفاق صحابه برآن حیثیت اجماع را در این مسأله دارد. [۲۳]
[۲۳] اسلام دین فطرت