د- مدت حکومت زمامدار مسلمانان:
خلیفه یا حاکم وزمامدار مسلمانان از نظراسلام در اجرای قوانین الهی، وادارۀ امور مسلمانان نایب امت اسلامی است؛ بنابراین نیابت خلیفه ازجانب امت اسلامی مدت معینی نمی‌تواند داشته باشد، بلکه تا آخر عمرخلیفه ادامه یافته، وتازمانیکه توانایی‌های لازم را برای پیشبرد امور دارد، ومرتکب عملی که موجب عزل اوگردد، نشده باشد، در این مقام باقی می‌ماند.
خلافت اسلامی - باشمول خلفای راشدین- در طول تاریخ به همین روش جریان داشته، وخلیفه تا آخر حیات خود درهمین منصب باقی مانده است.
وحدیث پیامبر اسلام برای عثمانس: «يا عثمان، إن ولاك الله هذا الأمر يوما فأرادك المنافقون أن تخلع قميصك الذي قمصك الله فلا تخلعه». [۲۰]اجماع عملی امت اسلامی را در این مورد تأیید می‌کند.
تعیین خلیفۀ جدید تنها در سه صورت: وفات خلیفه، معزول شدن و یا استعفای او از منصب خلافت، درست است.
تجارب تاریخی نیز این واقعیت را تأیید می‌کند که باقی ماندن خلیفه در منصب خود سبب استقرار نظم در امت بوده، مانع بروز اختلافات بالای شخص خلیفه می‌گردد، و زمینۀ رقابت‌های خود خواهانه در این مورد را از بین می‌برد.
وهم چنان تجارب تلخ از رقابت‌های ناسالم، برانگیختن تعصب‌های نژادی، لسانی، حزبی، خرید وفروش انسان‌ها وشخصیت‌ها و....در کشورهای که سیستم دموکراسی حاکم است، غرض انتخاب زعیم و رهبرسیاسی نشان می‌دهد که باقی ماندن زعیم به سمت خود تا وفات در برقراری نظم و ثبات کشور، استقرار امور، بهبودی وضع اقتصاد کشور، و در وحدت و یکپارچگی ملت به مراتب بهتر است از تجدید مدت معین برای حکمروائی زعیم؛ زیرا با اجرای انتخابات نوغرض تعین زعیم جدید تمام نابسامانی‌های آن نیز تکرار می‌گردد.
[۲۰] روایت احمد، ترمذی وابن ماجه با سند صحیح