نظام سیاسی اسلام

فهرست کتاب

علاقۀ اسلام با سیاست

علاقۀ اسلام با سیاست

هر کس قرآن مجید، احادیث پیامبر اسلام ج، سیرت خلفای راشدین وتاریخ اسلام را مورد توجه قرار دهد، این مسأله را به وضوح در می‌یابد که جدا کردن حکومت وسیاست از اسلام امری غیر ممکن است وبه منزلۀ این است که بخواهد اسلام را از اسلام جدا کند!

شاهد این سخن قبل از هر چیز تاریخ اسلام است؛ زیرا نخستین کاری که پیامبرا سلام جبعد از هجرت به مدینه انجام داد تشکیل حکومت اسلامی بود، او به خوبی می‌دانست اهداف نبوت وبعثت انبیاء، یعنی تعلیم وتربیت، واقامۀ قسط وعدل وسعادت وتعالی انسان، بدون تشکیل حکومت ممکن نیست، به همین دلیل در نخستین فرصت ممکن به فرمان خداوند پایه‌های حکومت را بنا نهاد.

ارتشی تشکیل داد که مهاجرین و انصار در آن شرکت داشتند، وهرکس در هرسن وسال ودر هرشرایط (جز زنان وکودکان وبیماران واز کارافتادگان) ملزم به شرکت در آن بود، تهیه سلاح ومرکب وآذوقۀ این ارتش کوچک وساده قسمتی برعهدۀ خود مردم بود، وقسمتی برعهدۀ حکومت اسلامی، وهر قدر دامنۀ پیکار با دشمنان سرسخت، گسترده‌تر می‌شد، تشکیلات ارتش اسلام وسیع‌تر ومنظم‌تر می‌گشت.

حکم زکات نازل شد وبرای نخستین بار بیت المال اسلامی برای تأمین هزینه‌های جهاد، وتأمین نیازمندی‌های محرومان تشکیل گردید.

احکام قضائی ومجازات‌های جرایم وتخلفات، یکی پس از دیگری نازل شد وحکومت اسلامی وارد مراحل تازه‌ای گشت.

اگر اسلام حکومتی نداشته وندارد، تشکیل ارتش وبیت المال ودستگاه قضائی ومجازات متخلفان چه معنی می‌تواند داشته باشد؟

این وضع بعد از پیامبر اسلام جدر دوران خلفای راشدین، وهمچنان در زمان خلافت اموی‌ها، عباسی‌ها و تا سقوط خلافت عثمانی‌ها ادامه یافت.

ازسوی دیگر بسیاری از احکام اسلامی که در متن قرآن مجید آمده است با صدای رسا فریاد می‌زند که باید حکومتی تشکیل گردد، تا در چهار چوبۀ حکومت این احکام پیاده شود، وبه تعبیر دیگر این احکام، احکام سیاسی است، وخط اسلامی جامعۀ اسلامی را تعیین می‌کند.

آیات زیادی از قرآن دربارۀ مسألۀ جهاد، وظایف مجاهدین، مسألۀ غنائم جنگی، شهدا و اسرا است، آیا اینگونه از احکام در بیرون دایرۀ حکومت قابل توجیه است؟

بسیاری از آیات قرآن، ناظر به وظایف قاضی واحکام قضا واجرای حدود وقصاص ومانند آن است وبسیاری ناظر به اموال بیت المال است.

مسألۀ امر به معروف ونهی از منکر در محدودۀ تذکرات واوامر ونواهی زبانی وظیفۀ همه مردم است، ولی بعضی از مراحل امر به معروف ونهی از منکر نیاز به شدت عمل وتوسل به زور، وحتی قیام مسلحانه نظامی دارد که جز از طریق حکومت قابل تعمیل نیست.

اجرای عدالت در جامعه واقامۀ قسط وعدل وگشودن راه برای آزادی تبلیغ در سراسر جهان، هرگز با توصیه ونصیحت واندرزهای اخلاقی انجام نمی‌شود، این حکومت است که باید به میدان آید، چنگال ظالمان را از گریبان مظلومان جدا سازد، وحقوق مستضعفان را بازستاند وندای توحید را از طریق رسانه‌های موجود در هر زمان به گوش مردم جهان برساند. [۵]

[۵] پیام قرآن