نظام سیاسی اسلام

۳- علم و بصیرت:

اعضای مجلس شورا باید افراد هوشمند ودانشمند بوده باشند، نه افراد جاهل، دراین مورد خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَإِذَا جَآءَهُمۡ أَمۡرٞ مِّنَ ٱلۡأَمۡنِ أَوِ ٱلۡخَوۡفِ أَذَاعُواْ بِهِۦۖ وَلَوۡ رَدُّوهُ إِلَى ٱلرَّسُولِ وَإِلَىٰٓ أُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنۡهُمۡ﴾[النساء: ۸۳].

«وهنگامی که (خبری یا) کاری که موجب امن و ترس (از قبیل قوت وضعف، وپیروزی وشکست و ..) به آنان می‌رسد آن را سریعاً دربین مردم پخش وشایع می‌کنند، اگر آن‌ها چنین سخنان را به پیغمبر وفرماندهان خود واگذار می‌کردند (وخبرها را تنها به مسئوولان امر گزارش می‌دادند) وتنها کسانی که اهل حل وعقد هستند ازآن خبر می‌شدند، آنچه که می‌بایست ولازم بود ازاین خبراستفاده ودرک می‌کردند(واین امر به نفع مسلمانان تمام می‌شد)».

این آیه مؤمنان را ارشاد می‌فرماید تا درمسایل مهم به مسؤولین وسران عالم وکاردان مملکت مراجعه نمایند ومشورت وتصمیم گیری را حق علما وصاحب نظران می‌داند؛ بنابراین علما ودانشمندان واهل بصیرتی که آشنائی به امور دارند به مشورت سزاوارترند:

﴿قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلَّذِينَ يَعۡلَمُونَ وَٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَۗ﴾[الزمر: ٩].

«بگو آیا یکسانند کسانی که دانا واهل علمند با کسانی که نادان وجاهلند؟».