عدالت در گفتار:
قرآن به پیروان خود دستور میدهد که در گفتارشان نیز عدالت را رعایت کنند:
﴿وَإِذَا قُلۡتُمۡ فَٱعۡدِلُواْ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰۖ﴾[الأنعام: ۱۵۲].
«هنگامیکه سخن میگویید: دادگری کنید، گرچند کسی که سخن به نفع یا به زیان اوگفته میشود ازخویشاوندانتان باشد».
یعنی هنگام داوری باشهادت وباهر مورد دیگری که سخن گفتید، عدالت را رعایت کنید، باید سخن حق بگویید، دادگرانه رفتار کنید، در کردار وگفتار از حق جانبداری نمایید، نباید حق وحقوق بیگانگان را فدای حق وحقوق نزدیکان نمود.
قرآن عدالت در شهادت را- که از واضحترین مصداق عدالت درگفتار است - چنین توضیح میدهد:
﴿۞يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّٰمِينَ بِٱلۡقِسۡطِ شُهَدَآءَ لِلَّهِ وَلَوۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ أَوِ ٱلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَۚ إِن يَكُنۡ غَنِيًّا أَوۡ فَقِيرٗا فَٱللَّهُ أَوۡلَىٰ بِهِمَاۖ فَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلۡهَوَىٰٓ أَن تَعۡدِلُواْۚ وَإِن تَلۡوُۥٓاْ أَوۡ تُعۡرِضُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٗا ١٣٥﴾[النساء: ۱۳۵].
«ای مؤمنان! داد گرانه بخاطر خدا گواهی دهید ،هر چند که شهادتتان به زیان خود تان، پدر ومادر و خویشاوندانتان باشد، کسیکه به زیان او شهادت داده میشود دارا ویا نا دار باشد، خداوند به مصلحت آن دو آگاهتر از شما است، پس از هوا وهوس پیروی نکنید که از حق منحرف میگردید، واگر زبان از شهادت به حق بپیچانید یا از آن روی بگردانید خداوند از آنچه میکنید آگاه است».
این است عدالت در شهادت که قرآن میخواهد، نه ملاحظۀ ثروت ثروتمندان ونه فقر فقیران مانع اجرای آن میگردد، بلکه حتی منافع خویش وبستگان خویش را به خاطر اجرای آن نادیده میگیرد.