ب- ربانی بودن هدف:
نظام سیاسی اسلام بعدی از ابعاد سعادت آفرین اسلام است که آرمان علیا وهدف نهائی‌اش را - با اجرای قوانین او - بر قراری پیوند ورابطۀ نیکو با خداوند، ودستیابی به رضایت وخوشنودی او تشکیل می‌دهد، واین هدف در آیات وروایات ذیل چنین بازتاب یافته است:
• ﴿قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ١٦٢ لَا شَرِيكَ لَهُۥۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرۡتُ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ ١٦٣﴾[الأنعام: ۱۶۲-۱۶۳].
«بگو: نماز، عبادت، زندگی ومرگ من همه برای خداوندی است که هیچ شریک وهمتا ندارد، وبه من دستور داده شده بر این که من نخستین مسلمان باشم».
• «عن معقل بن سیار قال سمعت النبي ج یقول: ما من عبد استرعاه الله رعیة فلم یحطها بنصحه إلا لم یجد رائحة الجنة».رواه البخاری
«کسیکه به عنوان زمامدار امور مسلمانان تعیین گردد، سپس در برابر رعیت خود خیر اندیش نبوده باشد، حتی بوی جنت را در مشام خود نخواهد دید».