وقت گذاشتن و پایبندی بر فراگرفتن علم:
پیشینیان گفته‌اند: «العلم لا یعطیك بعضه حتى تعطیه كُلَّك». یعنی: «بخشی از دانش را نمی‌توان گرفت تا کل خویش را ندهی.» سلف صالح برای دانش وقت گذاشته و خود را برای آن وقف می‌نمودند. طالب علم پیوسته بدنبال کسب علم است چون دانش بسیار و عمر کوتاه است.
گویند: «اطلبوا العلم من المهد إلى اللحد (الموت)». یعنی: «ز گهواره تا گور دانش بجوی!»
به قول شاعر:
كُلَّمَا أدَّبَنی الدَّهْرُ أَرَانی نَقْصَ عَقْلی
وَكَلَّمَا ازددتُ عِلْمًا زَادَنِی عِلمًا بجَهْلی
معنی شعر:
«هر بار که این زمانه مرا چیزی آموخت، نقصان عقلم را به من نشان داد و هربار که دانشم افزوده گشت، افزود آگاهیم را بر جهل خویشتن.»