آداب سلام و احوالپرسی
مردی نزد پیامبر جآمد و گفت: السلام علیکم. آن حضرت ججواب سلام او را داد. سپس آن مرد نشست و پیامبر جفرمود: (عشرة) یعنی: «ده (نیکی)» آنگاه دیگری وارد شد و گفت: السلام علیکم ورحمة الله. پاسخش را داد و نشست، آنگاه فرمود: (عشرون) یعنی: «بیست (نیکی)» آنگاه مردی دیگر وارد شد و گفت: السلام علیکم ورحمة الله و برکاته. جواب سلام او را نیز داد و وقتی مرد نشست، فرمود: (ثلاثون) یعنی: «سی (نیکی)». [ابوداود و ترمذی]
***
پیامبر جیرای دیدار سعد بن عبادهسبه منزل ایشان تشریف برد و جلوی در منزل او ایستاد و فرمود: (السلام علیکم ورحمة الله) سعد داخل منزل بود و با صدای آهستهای جواب سلام آن حضرت جرا داد. پیامبر جصدای او را نشنید و بار دیگر سلامش را تکرار فرمود. دوباره سعد با صدای آرامی جواب سلام ایشان را داد. برای بار سوم آن حضرت جسلام خویش را تکرار فرمود و باز سعد با صدای آهسته پاسخ ایشان را داد و رسول خدا جبرگشت تا برود و سعد بدنبالش شتافت و گفت: من صدای شما را میشنیدم و با صدای آهسته پاسخ تان را میدادم تا بیشتر بر ما سلام و درود بفرستید. [احمد]
***
خداوندﻷامر فرموده است تا آشکار و با صدای بلند سلام نماییم، میفرماید: ﴿ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ بُيُوتِكُمۡ حَتَّىٰ تَسۡتَأۡنِسُواْ وَتُسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَهۡلِهَاۚ ﴾[النور: ۲۷] یعنی: «اى کسانى که ایمان آوردهاید به خانههایى که خانههاى شما نیست داخل مشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام گویید.»و میفرماید: ﴿ فَإِذَا دَخَلۡتُم بُيُوتٗا فَسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ تَحِيَّةٗ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ مُبَٰرَكَةٗ طَيِّبَةٗۚ ﴾[النور: ۶۱] یعنی: «... پس چون به خانههایى [که گفته شد] درآمدید به یکدیگر سلام کنید درودى که نزد خدا مبارک و خوش است.»همچنین در قرآن کریم آمده است: ﴿ وَإِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٖ فَحَيُّواْ بِأَحۡسَنَ مِنۡهَآ أَوۡ رُدُّوهَآۗ ﴾[النساء: ۸۶] یعنی: «و چون به شما درود گفته شد شما به [صورتى] بهتر از آن درود گویید یا همان را [در پاسخ] برگردانید.»
پیامبر جبدینگونه به سلام کردن تاکید فرموده است:
(أیها الناس، أفشوا السلام، وأطعموا الطعام، وصِلُوا الأرحام، وصَلُّوا باللیل والناس نیام، تدخلوا الجنة بسلام) [ابن ماجه] یعنی: «ای مردم، سلام را آشکار کنید و طعام دهید و روابط خویشاوندی را بر قرار دارید و نماز بخوانید، در حالیکه مردم خواب هستند تا به سلامتی به بهشت داخل شوید.»
سلام نمودن جامعه را از محبت و سازش لبریز مینماید، چنانچه رسول خدا جمیفرماید: (لا تدخلون الجنة حتى تؤمنوا، ولا تؤمنوا حتى تحابُّوا، أو لا أدلكم على شیء إذا فعلتموه تحاببتم؟ أفشوا السلام بینكم) [مسلم] یعنی: «به بهشت وارد نمیشوید تا مؤمن شوید و مؤمن شمرده نمیشوید، تا با همدیگر دوستی کنید. آیا راهنمائی نکنم شما را به آنچه که هرگاه آن را بجای آورید با هم دوستی میکنید؟ سلام را در میان خویش آشکار کنید.»
سلام کردن دارای آدابی است که رعایت آن بر هر مسلمانی لازم است، از جمله: