سر مشق نیک:
فرد دعوتگر الگو و سرمشق دیگران است، بنابراین باید به عمل نمودن به علمی که دارد اهمیت داده و خود را به آنچه که مردم را به سوی آن دعوت می‌کند آراسته نماید وگرنه جزو کسانی خواهد بود که خداوند در مورد آن‌ها می‌فرماید: ﴿ ۞أَتَأۡمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلۡبِرِّ وَتَنسَوۡنَ أَنفُسَكُمۡ وَأَنتُمۡ تَتۡلُونَ ٱلۡكِتَٰبَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ ٤٤ ﴾[البقرة: ۴۴] یعنی: «آیا مردم را به نیکى فرمان مىدهید و خود را فراموش مىکنید با اینکه شما کتاب [خدا] را مىخوانید آیا [هیچ] نمىاندیشید».
مراقب باش تا مانند کسانی نباشی که شاعر در موردشان می‌گوید:
یا أیهَــا الرَّجُــُل المعـلِّـمُ غَیـرَه
هـَلا لِنَفسـِـكَ كـَانَ ذَا التَّعْلِـــیم
معنی شعر:
«ای آنکه آموزگار علم به دیگرانی
به هوش باش که خود بدان علم سزاوارتری!»
در نتیجه فرد دعوتگر باید دارای اخلاق پاک و شیوه‌ی نیک باشد. مردی نزد بانو عایشهلآمده و از او پرسید: اخلاق پیامبر چگونه بود؟ جواب داد: (كان خلقه القرآن.) یعنی: «اخلاق او قرآن بود.» [مسلم] یعنی آن حضرت جدارای تمام صفات نیکویی بود که به واسطه‌ی آیات قرآن کریم و سنت نبوی مردم را به تمسک بدان‌ها دعوت می‌نمود.
فرد دعوتگر شایسته است که از رانده شدن به سمت گناهانی که باقی مردم بدان گرفتار هستند اجتناب ورزد و از قرار گرفتن در معرض تهمت و شبهه دوری نماید. پیامبر جمی‌فرماید: (... فمن اتقى الشبهات فقد استبرأ لدینه وعرضه، ومن وقع فی الشبهات وقع فی الحرام، كالراعی یرعى حول الحمى، یوشك أن یرتع فیه، ألا وإن لكل مَلِك حِمَى، ألا وإن حِمَى الله محارمه) یعنی: «... پس آنکه از مشتبهات بپرهیزد برای دین و آبروی خود پاکی جسته است و آنکه به مشتبهات آلوده شود، در حرام افتاده است، مانند شبانی که در اطراف چراگاه ممنوعه می‌چراند نزدیک است که گوسفندان در آن وارد شود. و آگاه باشید که هر پادشاهی چراگاهی ممنوع دارد و چراگاه ممنوعه‌ی خداوند چیزهائیست که حرام نموده است.» [مسلم]