آداب جنازه

جنازه ای را از نزدیک پیامبر جمی‌بردند و صحابه از او به نیکی یاد کردند. آن حضرت جفرمود: (وجبتْ) یعنی: «واجب شد!» سپس جنازه‌ی دیگری را بردند و از او به بدی یاد کردند و آن حضرت جفرمود: (وجبتْ). حضرت عمر بن خطابساز پیامبر جمنظور ایشان از چیزی که فرمودند را سؤال کرد و آن حضرت جفرمود: (هذا أثنیتم علیه خیرًا فوجبت له الجنة، وهذا أثنیتم علیه شرًّا فوجبت له النار، أنتم شهداء الله فی الأرض) یعنی: «شخصی را که به نیکوئی ستودید، بر او بهشت واجب شد و دیگری را که به بدی یاد کردید، بر او دوزخ واجب شد، شما شاهدان خدا در زمین می‌باشید.» [متفق علیه]

***

رسول الله جتاکید زیادی به دنبال جنازه رفتن داشته و اهمیت و بزرگی این کار را بیان نموده و می‌فرمود: (من شهد الجنازة حتى یصلی فله قیراط، ومن شهد حتى تُدفن كان له قیراطان) یعنی: «آنکه به جنازهء حاضر شود، تا نماز بر او خوانده شود، برای او یک قیراط ثواب است و کسی که حاضر شود آن را تا اینکه بگور سپرده شود، برای او دو قیراط ثواب است.» پرسیدند: منظور از دو قیراط چیست؟ فرمود: (مثل الجبلین العظیمین) یعنی: «مثل دو کوه بزرگ.» [متفق علیه]

در مورد جنازه نیز آدابی هست که بر هر مسلمانی لازم است که از آن‌ها تبعیت نماید، مهم ترین این آداب از این قرار می‌باشند: