شتاب در بازگشت:
رسول خدا جمیفرماید: (السفر قطعة من العذاب؛ یمنع أحدكم نومه وطعامه وشرابه، فإذا قضى أحدكم نهمته من وجهة (أی قضى حاجته من المكان الذی كان فیه) فلیعجِّل إلى أهله) یعنی: «سفر پارهای از عذاب است که یکی از شما را از خوردن و نوشیدن و خواب باز میدارد، هرگاه کدام یک از شما مقصودش را از سفرش انجام داد، باید به سوی خانوادهاش بشتابد.» [مسلم] و مسلمان نباید بعضی چیزها را موقع بازگشت فراموش کند، از جمله:
- بردن بعضی هدایا و سوغاتیها در حد توان هنگام بازگشت.
-دعای بازگشت که همان دعای سفر است، جز آنچه که در آخر آن چنین اضافه شده است: (آیبون تائبون عابدون لربنا حامدون) یعنی: «ما بازگشتیم در حالیکه توبه کاران و پرستندگان و برای خدای مان سجده کننده گانیم.» [مسلم]
- دعا هنگام نزدیک شدن به شهر و دیار خویش: (اللهم اجعل لنا به قرارًا ورزقًا حسنًا) یعنی: «الهی! در آن برایمان آرامش و روزی نیکو قرار بده.» [نسائی و طبرانی]
- کسی را پیشاپیش به سوی خانوادهاش گسیل دارد تا آنان را از آمدنش باخبر سازد تا آنان برای دیدن او آماده گشته و او چیزی را که ناخوش میدارد از آنان نبیند.
- از مسجد آغاز نموده و دو رکعت نماز در آن بخواند. پیامبر جوقتی از مسافرت بازمی گشت از مسجد شروع میکرد و در آن دو رکعت نماز میگزارد. [متفق علیه].
- استقبال از دیدارکنندگان و پذیرائی از آنان: از کسانی که برای مبارکباد بازگشت با سلامت او نزدش میآیند با شادمانی و روی خوش استقبال نموده و تا جائیکه میتواند از آنان پذیرائی کند.
مترجم: مسعود
مصدر: سایت نوار اسلام
IslamTape.Com