۸- دعایی که مهمان پس از فراغت از خوردن غذا برای صاحبخانه می‌خواند:
از حضرت انسسروایت شده که نقل می‌نماید: «أن النبی ججاء إلى سعد بن عبادة فجاء بخبز وزیت فأكل ثم قال النبی ج: أفطر عندكم الصائمون وأكل طعامكم الأبرار وصلت علیكم الملائكة». یعنی: «رسول خدا جنزد سعد بن عباده رفتند و او نان و روغن آورد. پیامبر جغذا را میل نموده و فرمود: «افطر عندکم...» روزه داران بر سفرهایتان افطار کنند و از غذایتان نیکوکاران بخورند و فرشتگان بر شما درود فرستند.» [رواه أبو داوود وأحمد والدارمی وابن ماجه]
بعضی از علما این دعا را تنها به هنگام افطار نمودن اختصاص داده‌اند ولی بیشتر آنان دعا را برای هنگام افطار و غیر آن جایز می‌دانند.
عبد الله ابن بسر روایت کرده که پدرش غذایی را برای پیامبر جآماده ساخت و ایشان را دعوت کرده و آنحضرت جدعوتش را اجابت فرمود. وقتیکه پیامبر جاز صرف غذا فارغ شدند چنین فرمودند: (اللهم اغفر لهم وارحمهم وبارك لهم فیما رزقتهم) یعنی: «بارالها! آنان را بیامرز و بر آنان رحم فرما و در آنچه روزیشان داده‌ای فزونی ده!» [رواه مسلم وأحمد والترمذی وأبو داوود والدارمی]