آداب زیارت قبور

یک روز پیامبر جاز فبرستان عبور می‌کرد: {فوجد امرأة تبكی عند قبر، فقال لها: (اتقی الله واصبری). ولم تكن تلك المرأة تعرف النبی ج، فقالت له: إلیك عنی (ابتعد عنی)، فإنك لم تُصَبْ بمصیبتی.

فانصرف النبی جوتركها، فقیل لها: إنه النبی ج، فجاءت إلیه وقالت: لم أعرفك. فقال لها رسول الله ج: (إنما الصبر عند الصدمة الأولى)} یعنی: «پیامبر جاز کنار زنی گذشتند که در برابر قبری می‌گریست، فرمودند: ای زن از خدا بترس و صبر کن، آن زن گفت: از من دور شو! زیرا تو به مصیبتم گرفتار نشده‌ای. پیامبر جرا نشناخت. به او گفته شد که این شخص پیامبر جاست. وی نزد آن حضرت جآمده و گفت: ببخشید شما را نشناختم. آن حضرت جفرمود: صبر در برابر مصیبت بهتر است.» [متفق علیه]

***

مصیبت نیازمند صبر می‌باشد، و مسلمان وقتی با حادثه‌ی ناگواری مواجه شد شلیسته است که به شکیبایی و صبر آراسته باشد. پیامبر جقبر مادرش را زیارت نموده و می‌فرماید: (استأذنتُ ربی فی أن أستغفر لها فلم یؤْذن لی، واستأذنته فی أن أزور قبرها فأُذن لی. فزوروا القبور فإنها تذكر بالموت) یعنی: «از پروردگارم اجازه خواستم تا برای مادرم طلب امرزش نمایم ولی اجازه داده نشد، و از او اجازه خواستم تا به زیارت قبرش بروم و به من اجازه داده شد. پس به زیارت قبور بروید که مرگ را به یاد می‌آورد.» [مسلم و ابوداود]

پیامبر جهمچنین می‌فرماید: (نهیتكم عن زیارة القبور فزوروها) یعنی: «شما را از زیارت قبرها نهی کرده بودم، از این بعد آن‌ها را زیارت کنید.» [مسلم]

یکی از بزرگان گفته است که: هرگاه دچار تنگنا و فشار شدی به زیارت قبور برو. چون زیارت قبرها قلب‌ها را نرم می‌کند و آخرت را به یاد می‌آورد. حضرت عثمانسوقتی بهشت یا دوزخ را برایش یاد می‌نمودند می‌گریست. علت آن را پرسیدند، فرمود: از رسول الله جشنیدم که می‌فرمود: (القبر أول منازل الآخرة، فإن یَنْجُ منه فما بعده أیسر منه، وإن لم ینْجُ منه فما بعده أشد منه) یعنی: «قبر نخستین منزلگاه از منزلگاه‌های آخرت است. کسی که از آن برهد، بعد از آن برایش آسانتر خواهد بود و چنانچه نرهد، بعد از آن برایش سخت تر خواهد بود.» [احمد]

زیارت قبور آدابی دارد که فرد مسلمان آن را رعایت می‌نماید، از جمله: