پافشاری و اصرار در دعا و تکرار سه باره‌ی آن:
عبد الله بن مسعودسمی‌گوید: وقتی پیامبر جدعا می‌نمود، سه بار دعا می‌کرد و وقتی چیزی از خدا می‌خواست سه بار درخواست می‌نمود و پیامبر جمی‌فرمود: «یستجاب لأحدكم ما لم یعْجَل. یقول: قد دعوتُ ربی فلم یستجب لی» [متفق علیه] یعنی: «اجابت می‌شود برای یکی از شما تا مادامیکه شتاب نکند و بگوید به پروردگارم دعاء کردم و مرا اجابت نکرد.»
همچنین آن حضرت جمی‌فرماید: «لا یقولن أحدكم: اللهم اغفر لی إن شئتَ، اللهم ارحمنی إن شئتَ. لیعزم المسألة فإنه لا مستكرِه له(أی یدعو الله وهو موقن أن الله سیقبل دعاءه. فالله هو القادر على كل شیء» [متفق علیه] یعنی: «نباید بگویید: بارالها! مرا ببخش اگر خواستی، بر من رحم فرما اگر خواستی. باید سؤالتان را راسخ و مطمئن بیان دارید و مستکرهی (به زور به کاری وادارنده) برای او متصور نیست. (یعنی خداوند را بخواند و یقین داشته باشد که دعایش پذیرفته می‌شود، که خداوند بر هر چیز تواناست)»
سفیان بن عیینه/می‌گوید: هیچ کس از دعا دست باز نکشد بخاطر آنچه در مورد خود می‌داند که خداوند دعای بدترین مخلوقاتش یعنی ابلیس را اجابت ففرمود که گفت: ﴿ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ ٣٦ قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ ٣٧ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ ٣٨ ﴾[الحجر: ۳۶-۳۸] یعنی: «گفت پروردگارا پس مرا تا روزى که برانگیخته خواهند شد مهلت ده. فرمود تو از مهلتیافتگانى. تا روز [و] وقت معلوم.»