آداب اسلامی

تحصیل علم در خردسالی:

از پیامبر جروایت شده که فرموده است: (أیما ناشئ نشأ فی طلب العلم والعبادة حتى یكبر أعطاه الله تعالى یوم القیامة ثواب اثنین وسبعین صدِّیقًا) یعنی: «هر کودکی که در طلب علم و عبادت رشد کرده و بزرگ شود، خداوند به او ثواب هفتاد و دو صدیق را می‌دهد.» [طبرانی]

گفنه‌اند که: «طلب العلم فی الصغر كالنقش على الحجر». یعنی: «فراگرفتن دانش در کودکی همچون نقشی است که بر سنگ حک شود.» اشخاص مسن نباید از فراکیری دانش خجالت بکشند. نقل می‌کنند که قبیصه بن مخارقسنزد پیامبر جآمد. پیامبر جاز او پرسید: (ما جاء بک؟) یعنی: «چه باعث شده که بیایی؟» گفت: «سن من بالا رفته و استخوان‌هایم نرم شده‌اند و آمده‌ام تا چیزی را به من بیاموزی که خداوند بدان مرا منفعت دهد». پیامبر جفرمود: (ما مررتَ بحجر ولا شجر ولا مَدَرٍ إلا استغفرَ لك یا قبیصة، إذا صلیت الصبح، فقل ثلاثًا: سبحان الله العظیم وبحمده، تُعَافَی من العمی والجذام والفالج (نوع من الشلل). یا قبیصة، قل: اللهم إنی أسالك مما عندك، وأَفِضْ على من فضلك، وانشر على من رحمتك، وأَنْزلْ على من بركتك) یعنی: «بر هیچ سنگ و درخت و کلوخی نگذشتی مگر آنکه برای تو ای قبیصه طلب آمرزش نمایند. وقتی نماز صبح را خواندی سه بار بگو: «سبحان الله العظیم وبحمده» از گزند نابینایی و جذام و فلج شدن بدور باشی. و ای قبیصه بگو: «اللهم إنی...» یعنی: «بارالها! من از آنچه نزد تو است می‌خواهم، بر من از لطف خود ببخشای و از رحمت خود بر من بگستر و برکتت را بر من فرو فرست». [احمد]