مهربانی با حیوانات:
مسلمان برای حیوانات غذا، آب و مکان مناسبی را مهیا میکند. عرب همواره به اسب اهمیت داده و به تربیت آن همت میگمارد و میکوشید تا اصالت آن را به خوبی محفوظ دارد. پیامبر جبا عبای خود صورت اسبش را دست میکشید. صحابی جلیل القدر حضرت ابوقتادهسگربهای را دید که دنبال آب میگشت، ظرف آب را برایش مایل نمود تا آنکه آب نوشید و بازگشت.
رسول خدا جاز زنی که وارد آتش دوزخ شده است بخاطر آنکه گربه ای را زندانی کرده و آن را از خوردن و نوشیدن باز داشته است. آن حضرت ج: (دخلت امرأة النار فی هِرَّة ربطتها، فلم تطعمها، ولم تدْعها تأكل من خشاش (حشرات) الأرض) یعنی: «زنی وارد دوزخ گشت به خاطر گربه ایکه آن را بسته و نه طعامش داده و نه گذاشت که از حشرات و گزندگان زمین بخورد.» [متفق علیه]
همچنین آن حضرت جمیفرماید: (ما من مسلم یغرس غرسًا أو یزرع زرعًا؛ فیأكل منه طیر أو إنسان أو بهیمة إلا كان له به صدقة) یعنی: «مسلمانی نیست که نهالی را بکارد یا کشتی را زراعت نماید و از آن پرندگان یا انسانی بخورد مگر آنکه برای او بخاطر آن صدقهای نباشد.» [مسلم]